Cytat: |
Święto to zostało ustanowione i wprowadzone do kalendarza liturgicznego przez papieża Piusa V, aby upamiętnić zwycięstwo floty chrześcijańskiej nad przeważającą flotą turecką pod Lepanto 7 października w 1571 roku. |
Sułtan turecki Selim II pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić w niej wiarę muzułmańską. Ówczesny papież - św. Pius V,
dominikanin, gorący czciciel Matki Bożej - usłyszawszy o zbliżającej
się wojnie, ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi,
powierzając jej swą troskę podczas odmawiania różańca. Nagle doznał wizji:
zdawało mu się, że znalazł się na miejscu bitwy pod Lepanto. Zobaczył
ogromne floty, przygotowujące się do starcia. Nad nimi ujrzał Maryję,
która patrzyła na niego spokojnym wzrokiem. Nieoczekiwana zmiana wiatru
uniemożliwiła manewry muzułmanom, a sprzyjała flocie chrześcijańskiej.
Udało się powstrzymać inwazję Turków na Europę.
Zwycięstwo było ogromne. Po zaledwie czterech godzinach walki zatopiono
sześćdziesiąt galer wroga, zdobyto połowę okrętów tureckich, uwolniono
dwanaście tysięcy chrześcijańskich galerników; śmierć poniosło 27 tys.
Turków, kolejne 5 tys. dostało się do niewoli.
Pius V, świadom, komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej i zezwolił na jego obchodzenie w tych kościołach, w których istniały Bractwa Różańcowe. Klemens XI, w podzięce za kolejne zwycięstwo nad Turkami odniesione pod Belgradem w 1716 r., rozszerzył to święto na cały Kościół. W roku 1883 Leon XIII wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie "Królowo Różańca świętego - módl się za nami", a w dwa lata później zalecił, by w kościołach odmawiano różaniec przez cały październik.