ŚLUBY KRÓLA JANA KAZIMIERZA
I STANÓW RZECZYPOSPOLITEJ
I STANÓW RZECZYPOSPOLITEJ
zaprzysiężone imieniem narodu
przed cudownym obrazem N. P. Łaskawej w Katedrze Lwowskiej
a dotyczące
polepszenia doli ludu pracującego
oraz
CZCI NAJŚW. PANNY JAKO KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ
do wykonywania których to ślubów każdy miłujący Boga i Ojczyznę przyczyniać się
winien
"Wielka Boga-Człowieka Matko, Panno Najświętsza!
Ja, Jan Kazimierz, z łaski Syna Twego, Króla królów, i Pana mego, i z Twego
miłosierdzia król, upadłszy do stóp Twoich najświętszych, Ciebie za opiekunkę moją i za
Królowę królestwa mojego obieram. I siebie i królestwo Polskie, księstwo Litewskie,
Ruskie, Pruskie, Mazowieckie, Żmudzkie, Inflandzkie i Czernichowskie, wojska obydwu
narodów i lud cały Twojej osobliwej opiece i obronie polecam, Twojej pomocy i litości w
tym nieszczęśliwym i przykrym królestwa mojego stanie, przeciwko nieprzyjaciołom św.
Rzymskiego Kościoła pokornie błagam. A że mnie wielkie dobrodziejstwa Twoje z całym
narodem moim do nowego gorliwszego służenia Tobie pobudzają, więc przyrzekam też i na
przyszłość w moim własnym, senatorów moich i ludów moich imieniu, Tobie najświętsza
Panno i Synowi Twojemu Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi: że cześć i chwałę Twoją
wszędzie i zawsze po całem królestwie mojem z największą usilnością pomnażać i
utrzymywać będę. Obiecuję nadto i ślubuję, że jeżeli za wielowładną przyczyną Twoją, i
wielkim Syna Twojego miłosierdziem, otrzymam zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a
osobliwie nad Szwedami, Twoją i Syna Twego cześć i chwałę wszędzie prześladującymi, i
zupełnie zniszczyć usiłującymi, u stolicy Apostolskiej starać się będę, aby ten dzień na
podziękowanie za tę łaskę Tobie i Synowi Twemu corocznie jako uroczysty i święty na
wieki obchodzono, i z biskupami królestwa mojego przyłożę starania, aby to, co obiecuję, od
ludu mojego dopełnione było. A ponieważ z wielkim bólem serca mego oczywiście widzę,
że za łzy i uciśnienia ludzi wiejskiego stanu, w królestwie mojem, Syn Twój sprawiedliwy
sędzia świata, od siedmiu już lat, dopuszcza na królestwo moje kary powietrza, wojen i
innych nieszczęść, przeto obiecuję i przyrzekam oprócz tego: iż ze wszystkiemi memi
stanami po przywróceniu pokoju, użyję troskliwie wszelkich środków dla odwrócenia tych
nieszczęść i postaram się, aby lud królestwa mojego od uciemiężenia i niesprawiedliwych
ciężarów był oswobodzony. Uczyń to najmiłosierniejsza Pani i Królowo, abyś jako mnie i
stanom moim najszczerszą dała chęć do uczynienia tych ślubów, tak też u Syna swego łaskę
do ich wykonania uprosiła. Amen".
(Autor tekstu ślubów lwowskich - św. Andrzej Bobola)