30 marzec
Śmierć świętego Józefa.
Święty Józef w Nazarecie ukryte od świata prowadził życie. Dni swoje przeplatał modlitwą i pracą. Przepisy Zakonu sumiennie wypełniał, przez cnoty i sprawiedliwość swoją miał ogólny szacunek u wszystkich Nazareńczyków. Ludzie uważali go za męża sprawiedliwego i mniemali, że jest ojcem Jezusa, nie wiedząc, że ojcem Jezusa jest Ojciec niebieski.
Święty Józef uważał za największe szczęście, że mógł służyć Zbawicielowi świata, pokarm mu przynosić, piastować, przyodziewać i w pomieszkaniu swojem tulić go. Pociechą Józefa w chorobie i utrapieniach tego życia był Chrystus Pan i najświętsza Marya Panna.
Tak w pokoju przeminęły sędziwe lata pokornego św. Józefa. Śmierć, której każdy człowiek podlega, nie ominęła św. Józefa. Lecz patryarcha nowego Zakonu śmierci się nie lękał! Pragnął być rozwiązanym z tym światem. Gdy umierał, pocieszała go niepokalanie poczęta Matka Jezusa, a Jezus Chrystus wskazał mu drogę do nieba. Spokojną i lekką śmiercią umarł święty Józef. Aniołowie zaprowadzili duszę jego na łono Abrahama.
Święty Józefie, uproś nam szczęśliwą godzinę śmierci. Niechaj przy zgonie naszym będą obecni Pan Jezus i Marya, i święty Józef, i wszyscy Święci!
Modlitwa.
Przedwieczny Synu Boży, przez miłość Twoją dla świętego Józefa, który Cię tak wiernie strzegł na ziemi, miej litość nad nami w godzinie śmierci, zmiłuj się nad biednymi konającymi!
A duszom wiernych zmarłych daj odpoczynek wieczny, światłość wiekuista niechaj im świeci: Amen.
1. 5 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś, 5 Chwała na intencyę Ojca św.
2. Przygotuj się do śmierci przez zachowanie Przykazań Boskich.