De profundis clamavi ad Te, Domine; * Domine, exaudi vocem meam.
Fiant aures tuae intendentes * in vocem deprecationis meae.
Si iniquitates observaveris, Domine, * Domine, quis sustinebit?
Quia apud te propitiatio est; * et propter legem tuam sustinui te, Domine.
Sustinuit anima mea in verbo ejus: * speravit anima mea in Domino.
A custodia matutina usque ad noctem, * speret Israel in Domino.
Quia apud Dominum misericordia, * et copiosa apud eum redemptio.
Et ipse redimet Israel * ex omnibus iniquitatibus ejus.
***
PSALMY DAWIDA
NA JĘZYK POLSKI WIERSZEM PRZEŁOŻONE
PRZEZ
KS. KAZIMIERZA BUCZKOWSKIEGO
PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ
––––––––
PSALM CXXIX.
(u Żydów 130).
De profundis clamavi ad Te Domine.
Z głębi klęsk moich wołałem, o Panie!
Panie, wysłuchaj me szczere wołanie;
Niechaj Twe uszy będą nakłonione
Na prośby moje ku Tobie wznoszone.
Bo gdybyś zważał na nieprawość moją,
Któżby się ostał przed stolicą Twoją?
U Ciebie bowiem wielkie zmiłowanie.
Ja dla zakonu czekałem Cię, Panie!
Obietnic Pańskich dusza ma czekała,
Nadzieję w Panu dusza moja miała.
O Izraelu! od świtu do nocy
Twoją nadzieję złóż w Pańskiej pomocy,
Bo miłosierdzie wielkie jest u Pana,
A litość Jego nigdy nie przebrana.
On sam odkupi Izraela swego,
Odejmie odeń nieprawości jego.
Wyjaśnienie. Psalm
ten jest z rzędu pokutnych i jest modlitwą błagalną ludu żydowskiego,
zostającego w niewoli babilońskiej. Z głębi tych klęsk, które ponosić musiał za
swoje grzechy, błaga lud skruszony o pomoc i wysłuchanie, ufny, iż się Pan da
przebłagać, pomnąc na przyrzeczenie dane ludowi swemu. Napomina więc w końcu
psalmista Izraela, aby nadziei w miłosierdziu Boskim nie tracił.
–––––––––––
Psalmy
Dawida na język polski wierszem przełożone przez Ks. Kazimirza Buczkowskiego, PROBOSZCZA W GÓRZE
ROPCZYCKIEJ. W Krakowie 1884, ss. 265-266.