V. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pospiesz ku ratunkowi memu.
R. Panie, pospiesz ku ratunkowi memu.
V. Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi św.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze i wieki wieków. Amen.
1. Użalam się nad Tobą, o Matko najboleśniejsza
Maryjo, dla tego smutku, który ogarnął Serce Twoje najczulsze w chwili
proroctwa św. starca Symeona. O Matko ukochana, przez Serce Twoje tak
zatrwożone, błagam Cię, uproś mi cnotę pokory i dar św. bojaźni Bożej. Zdrowaś Maryjo itd.
2. Użalam się nad Tobą, o Matko najboleśniejsza Maryjo, dla tej trwogi, która przejmowała Serce Twoje najtkliwsze w ucieczce do Egiptu i w ciągu Twego tam pobytu. O Matko ukochana, przez Serce Twoje tak zatrwożone, błagam Cię, uproś mi cnotę hojności, szczególniej względem ubogich i dar pobożności. – Zdrowaś Maryjo itd.
3. Użalam się nad Tobą, o Matko najboleśniejsza Maryjo, dla tej tęsknoty, w jakiej się czuło Serce Twoje najtroskliwsze czasu zgubienia drogiego Jezusa Twego. O Matko ukochana, przez Serce Twoje, tak tęsknotą ściśnione, błagam Cię, uproś mi cnotę czystości i dar umiejętności. – Zdrowaś Maryjo itd.
4. Użalam się nad Tobą, o Matko najboleśniejsza Maryjo, dla tej żałości, którą odczuło macierzyńskie Serce Twoje w spotkaniu Jezusa, krzyż Swój niosącego. O Matko ukochana, przez pełne miłości, a tak zbolałe Serce Twoje, błagam Cię, uproś mi cnotę cierpliwości i dar mocy. – Zdrowaś Maryjo itd.
5. Użalam się nad Tobą, o Matko najboleśniejsza Maryjo, dla tego męczeństwa, którego doznało mężne Serce Twoje, patrząc na konanie Jezusa. O Matko ukochana, przez Serce Twoje, tak współumęczone, błagam Cię, uproś mi cnotę wstrzemięźliwości i dar dobrej rady. – Zdrowaś Maryjo itd.
6. Użalam się nad Tobą, o Matko najboleśniejsza Maryjo, dla tej rany, którą litościwemu Sercu Twemu zadało uderzenie włócznią w bok Jezusa, raniącego najgodniejsze miłości Serce Jego. O Matko ukochana, przez Serce to Twoje przeszyte, błagam Cię, uproś mi cnotę miłości bliźniego i dar rozumu. – Zdrowaś Maryjo itd.
7. Użalam się nad Tobą, o Matko najboleśniejsza Maryjo, dla tego ciosu, który wytrzymało Serce Twe najmiłosierniejsze w chwili pogrzebu Jezusa. O Matko ukochana, przez Serce Twoje, tą najcięższą boleścią strapione, błagam Cię, uproś mi cnotę pilności i dar mądrości. – Zdrowaś Maryjo itd.
V. Módl się za nami Panno najboleśniejsza.
R. Abyśmy się stali godnymi itd.
V. Módlmy się: Niech się wstawia za nami do Twej łaskawości, prosimy Cię, Panie Jezus Chryste, teraz i w godzinę śmierci naszej, błogosławiona Panna Maryja, Matka Twoja, której duszę najświętszą w godzinę męki Twojej miecz boleści przeniknął. Przez Ciebie, Jezus Chryste, Zbawicielu świata, który z Ojcem i z Duchem św. żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
300 dni odpustu za każdorazowe odmówienie powyższych modlitw sercem skruszonym i nabożnie. (Pius VII, 14. I. 1815).
Fragment z książki: „Kwiat Eucharystyczny”, Kraków 1939 r.