Był jednym z pierwszych księży Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X: wyświęcony przez abp. Marcela Lefebvre na kapłana w 1975 roku, a następnie na biskupa podczas pamiętnej sakry w Econe w 1988 roku.
Odważnie sprzeciwiał się zawarciu przez FSSPX praktycznego porozumienia z modernistami z Rzymu. W 2012 roku wystosował w tej sprawie wraz z bp. Williamsonem i bp. de Galarretą tzw. "List trzech biskupów" do ówczesnego przełożonego generalnego Bractwa - bp. Fellaya oraz Rady Generalnej FSSPX. Wbrew zakazom Menzingen udzialał święceń kapłańskich sub conditione. Odmawiał udzielania sakramentów z użyciem olejów wątpliwie konsekrowanych przez bp. Huondera.
Wieczne odpoczywanie racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Niech spoczywa w pokoju.