Prosimy o modlitwę w intencji: "o powrót do zdrowia pana Zbigniewa".
POD OPIEKĄ ŚW. JÓZEFA I ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA
Contemplare et contemplata aliis tradere
Veritas liberabit vos
Contemplare et contemplata aliis tradere
Veritas liberabit vos
wtorek, 31 stycznia 2017
poniedziałek, 30 stycznia 2017
Msza Święta
Nowy ryt Mszy:
|
Msza Święta Wszechczasów:
|
62 powody, dla których katolik nie powinien uczęszczać na nową mszę:
- Ponieważ Nowy Ryt Mszy nie jest wyraźnym wyznaniem Wiary Katolickiej (którym jest Msza Święta tradycyjna), bo jest niejasna i protestancka. A ponieważ katolik powinien modlić się tak, jak wierzy, nie może uczestniczyć w Nowym Rycie Mszy i nadal wierzyć po katolicku.
- Ponieważ zmiany nie były jedynie kosmetyczne, ale mamy tu do czynienia z "całkowitym odnowieniem... całkowitą zmianą... nową jakością" (msgr A. Bugnini, współautor Nowego Rytu Mszy).
niedziela, 29 stycznia 2017
Krótkie nauki homiletyczne... Niedziela czwarta po Trzech Królach - Ks. Jakub Wujek SI, Bp Władysław Krynicki
KRÓTKIE
NAUKI HOMILETYCZNE
na niedziele i uroczystości całego roku
WEDŁUG
Postylli Katolickiej Większej
KS. JAKUBA WUJKA SI
OPRACOWAŁ
BP WŁADYSŁAW KRYNICKI
––––––––
Niedziela czwarta po Trzech Królach
Trzy przede wszystkim nauki podaje nam dzisiejsza Ewangelia święta. Pierwsza jest, że mamy w Jezusie Chrystusie, Panu naszym, wyznawać Boga i człowieka zarazem. Jest On Bogiem prawdziwym, mającym w jednej swej Boskiej osobie, Boską i ludzką naturę razem złączone, jednak bez żadnego pomieszania. Dlatego wszystkie sprawy życia Jezusowego okazują nam w Nim już to Boską moc Jego, już to ułomność ludzkiej natury, aby tym sposobem każdy, tak o Bóstwie, jako też o człowieczeństwie Jego, mógłby być dostatecznie upewniony. Obrał sobie Matkę z pośród niewiast, ale ta Go Dziewicą poczęła, Dziewicą porodziła, a porodziwszy, Dziewicą została. Narodził się w ubóstwie, ale Go zaraz aniołowie Bogiem prawdziwym oznajmili. Rósł ciałem jako inne dzieci, ale we dwunastu leciech okazał w świątyni Boską mądrość swoją. Dopuścił się czartu kusić jako człowiek, ale natychmiast przystąpili aniołowie i służyli Mu jako Bogu. Pracował, modlił się, płakał jako człowiek, ale niezliczone a rozmaite cuda, ukryty Jego Majestat i Moc Bożą pokazywały. Męczony był i umarł na krzyżu jako człowiek, ale podczas tej śmierci wszystko stworzenie, dziwnie poruszone, dało świadectwo niewinności Stworzyciela swego. Tak również i w dzisiejszej Ewangelii Chrystus Pan posługuje się łodzią i śpi w niej, jako prawdziwy człowiek, ale natomiast rozkazuje wiatrom i morzu wzburzonemu i staje się uciszenie wielkie, bo Mu wszystko, jako Panu i wszechmocnemu Stwórcy, jest posłuszne.
sobota, 28 stycznia 2017
W obronie Wypraw Krzyżowych
Na większą chwałę Bożą i dla pożytku wierzących, a ku przestrodze niewiernym, polecamy wszystkim poniższy film:
SI DEUS NOBISCUM, QUIS CONTRA NOS
– Jeśli Bóg z nami, któż przeciw nam?
piątek, 27 stycznia 2017
Sól ziemi i światłość świata - Św. Jan Chryzostom
"Wy jesteście solą ziemi". Nie ze względu
na was samych powierza się wam Słowo, ale dla dobra
całego świata. Nie posyłam was do dwóch, do
dziesięciu, do dwudziestu miast, nie do jednego narodu,
jak niegdyś proroków, ale na lądy i morza, na cały
dotknięty zepsuciem świat. Gdy więc powiedział:
"Wy jesteście solą", tym samym wskazał, iż
cała natura ludzka została osłabiona i skażona
grzechami. Toteż wymaga od uczniów nade wszystko tych
zalet, które są pożyteczne i konieczne do sprawowania
pieczy nad innymi. Ten bowiem, kto jest łagodny,
skromny, miłosierny i sprawiedliwy, nie zatrzymuje swych
dobrych czynów tylko dla siebie, ale pragnie, aby się
stały doskonałymi źródłami dobra także dla innych.
Kto zatem jest człowiekiem o czystym sercu, człowiekiem
czyniącym pokój, prześladowanym dla sprawiedliwości,
ten właśnie życiem swoim się przyczynia do dobra
ogółu.
Nie sądźcie, iż powołani
jesteście do drobnych walk, do spełnienia nieznacznych
zadań. Nie. "Wy jesteście solą ziemi". Cóż
zatem? Czy to oni przywrócili świeżość temu, co
było zepsute? Bynajmniej. Wszak to, co uległo zepsuciu,
po zmieszaniu z solą nie stanie się świeże. Nie, tego
nie dokonali. Natomiast to, co uprzednio zostało
odnowione, powierzone im, uwolnione od skażenia,
zmieszali z solą i zachowali w świeżości otrzymanej
od Pana. Wyzwolenie z grzechowego zepsucia było dziełem
Chrystusowej mocy, zachowanie przed powrotem do
poprzedniego stanu stało się dziełem ich gorliwości i
trudu.
czwartek, 26 stycznia 2017
środa, 25 stycznia 2017
wtorek, 24 stycznia 2017
Prośba o modlitwę
Prosimy o modlitwę w nadesłanej intencji: "o szybki powrót do zdrowia wujka Ryszarda".
poniedziałek, 23 stycznia 2017
niedziela, 22 stycznia 2017
Krótki wykład Ewangelii na Niedzielę III po Trzech Królach - Ks. Piotr Ximenes
KRÓTKI WYKŁAD
ŚWIĘTYCH EWANGELIJ
NA NIEDZIELE I ŚWIĘTA CAŁEGO ROKU
KS. PIOTR XIMENES
––––––––
NA NIEDZIELĘ III PO TRZECH KRÓLACH
Ewangelia u Mateusza św. w rozdz. 8
A oto trędowaty
przyszedłszy pokłonił Mu się mówiąc: Panie, jeżeli chcesz możesz mnie oczyścić. W tej modlitwie trędowatego jaśnieją wielkie cnoty. Najprzód
pokory, gdyż upadłszy na ziemię, oddaje Panu pokłon i hołd winny, i w tej
upokorzonej postaci o uzdrowienie prosi. Przy tym mocnej wiary, gdyż mówi z
pewnością: jeżeli chcesz Panie możesz mnie oczyścić, jakoby mówił, Tobie nic nie ma
niepodobnego, ufam Twej dobroci, nie lękam się jak tylko mej niegodności. Przy
tym poddania się woli Boskiej, nie opierając się w swym żądaniu, ale
przedstawiając z ufnością Panu Jezusowi potrzeby swoje. Korzystajmy z jego
przykładu, a stanąwszy w obliczu Boga zarażeni trądem grzechu, prośmy o
uzdrowienie dusz naszych w podobnych jemu uczuciach.
I ściągnąwszy Jezus rękę
dotknął się go, mówiąc: chcę, bądź oczyszczony. O jakże się widocznie okazuje w tym litość i
miłosierdzie Jezusa Chrystusa. Ledwie ujrzy cierpiącego, ledwo słyszy
wołającego go o pomoc, a już ściąga do niego rękę, aby go poratować, a już
gotów świadczyć mu dobrodziejstwa. Ach! jeżeli Go wzruszają choroby cielesne, o
ileż bardziej pobudzają do litości duszne. Trąd cielesny wzbudzał wstręt oczom
ludzkim do osób zarażonych tą chorobą; trąd duszy, to jest trąd grzechu,
wzbudza wstręt oczom Boga ku nam; jednakże porusza Go oraz do litości nad nami.
Pan Jezus rzekł, chcę, bądź oczyszczony, w oka mgnieniu oczyszczonym został; jakaż potęga i moc okazuje
się w Jezusie Chrystusie działającym tak wielkie cuda jednym słowem swoim.
Ufajmy temu Panu, iż się raczy skłonić na nasze prośby i cud naszego
poświęcenia uskutecznić zdoła. Pan Jezus dotyka się ręką trędowatego, którego
choroba tak obrzydliwą była, iż się nikt nawet zbliżyć ku niemu nie chciał, a
to dotknięcie sprawuje tak raptowne uzdrowienie jego. Otóżto dotychczas łaskawy
i miłosierny Pan raczy dotykać się, a co większa wchodzić do serc
najobrzydliwszych, najgorszych grzeszników, a Jego dotknięcie w Najświętszym
Sakramencie sprawuje równy tamtemu skutek, uzdrawiając i ożywiając chorobami
grzechu zarażone serca.
sobota, 21 stycznia 2017
Święta Agnieszka

(21 stycznia - św. Agnieszki, dziewicy
i męczennicy)
Święta Agnieszka, ta młodziutka męczennica, która
mając zaledwie lat 13, poniosła śmierć męczeńską,
jest wzorem dziewiczej niewinności i czystości. Gdy
wpływowy Rzymianin, Symfronjusz, uderzony jej wielką
urodą, starał się o jej rękę, Agnieszka nie chciała
go poślubić, gdyż był poganinem. Rozwścieczony
Symfronjusz kazał ją wtrącić do domu rozpusty; nie
opuścił jej Pan Bóg, a piękne jej włosy wyrosły
nagle tak długie, że osłoniły jej ciało jak suknią.
Gdy potem została skazaną na śmierć przez spalenie,
wyszła z płomieni nietknięta, dopiero cios miecza
położył koniec jej młodemu, niewinnemu życiu.
Symbolem św. Agnieszki jest niewinny baranek - agnus
po łacinie znaczy jagnię; stąd też Jagusia to samo co
Agnieszka. W Rzymie w uroczystość św. Agnieszki, w
kościele, w którym złożone są jej zwłoki,
poświęcają dwa baranki, które niosą w procesji,
złożone wśród kwiatów w dwóch koszykach,
ozdobionych wstążeczkami i kwiatami. Z wełny baranków
tych tkają paljusze, rodzaj szerokich naszyjników,
ozdobionych 6-ciu krzyżykami z czarnego jedwabiu, które
noszą na szyi wysocy dostojnicy Kościoła w czasie
wielkich uroczystości, n.p. przy konsekracji biskupów
i przy sumie pontyfikalnej.
piątek, 20 stycznia 2017
Święty Sebastian
Do najważniejszych świąt Rzymu należą poza
uroczystościami książąt apostołów Piotra i Pawła,
dni najmężniejszych męczenników Wawrzyńca i
Sebastiana, i najsławniejszych dziewic Cecylii i
Agnieszki. Rycerski charakter Sebastiana wykazuje kilka
rysów, które spotykamy także u wielkiego archidiakona
Wawrzyńca. Obaj, jeden przy ołtarzu Pańskim, drugi w
świecie, urągali z wyjątkowym męstwem katuszom i
śmierci. Wawrzyniec, nawpół upieczony, drwi z
okrutnego tyrana, wzywając go, by teraz obrócił go na
drugą stronę... Zaledwie zabliźniły się rany po
strzałach, które poszarpały ciało Sebastiana, już
zdąża do Dioklecjana i żąda nowego męczeństwa.
Zajmijmy
się Sebastianem, jednym z najsławniejszych
męczenników wszystkich czasów. Według oryginalnych
aktów św. Sebastiana, urodził się on w Narbonne i
wychowywał się w Mediolanie. Wstąpił jako
chrześcijanin do wojska, nie z sympatii do rzemiosła
wojennego, lecz aby nieść pomoc braciom podczas
prześladowania. Wyobraźmy sobie młodego człowieka,
który zrywa węzły, jakie łączą go z miastem
rodzinnym, jedynie dlatego, bo tam niedość silnie
szaleje burza prześladowań, podczas gdy w Rzymie sroży
się z całą siłą. Lęka się o stałość
chrześcijan, ale wie równocześnie, że dzielni
szermierze Chrystusa, przybrani w płaszcz wojskowy
żołnierzy cezara, potrafią wejść do więzienia, by
podtrzymać zapał i odwagę wyznawców. Za takimi
czynami tęskni także serce Sebastiana, aż nadejdzie
dzień, w którym i on zdobędzie palmę męczeństwa.
Tak krzepi tych, których łzy bliskich zachwiały; nawet
stróżowie więzienni, polegając na jego wierze i
ufności w Boga, wybierają męczeństwo, a pewien
urzędnik rzymski prosi o pouczenie we wierze
Chrystusowej.
Sebastian, którego wiara chrześcijańska zawsze
jeszcze była ukryta, cieszył się wielkimi względami
cesarza Dioklecjana; w dowód łaski zamianował go
cesarz naczelnikiem kohorty pretoriańskiej.
czwartek, 19 stycznia 2017
Módlmy się o nawrócenie heretyków i schizmatyków!
Z okazji tzw. "tygodnia modlitw o jedność chrześcijan" przypominamy, co zawsze na ten temat nauczał nas Kościół katolicki:
Wyklinamy wszystkich odstępców od wiary chrześcijańskiej i wszystkich heretyków razem i każdego z osobna, jakiegokolwiek są imienia i do jakiejkolwiek sekty należą, i tych, co im wiarę dawają, co ich u siebie przyjmują, co ich popierają i ogółem wszystkich, co ich biorą w obronę.
~ Papież Pius IX - Konstytucja Apostolicae Sedis.
Tekst uwspółcześniony:
MODLITWA
Za wykorzenienie herezji
Wszechmogący wieczny Boże, który chcesz,
aby wszyscy byli zbawieni, i nie chcesz, aby któraś dusza zginęła;
wejrzyj okiem miłosiernym na ludzi, zdradą czartowską zwiedzionych, aby
kacerską złość złożywszy, błądzące serca ich opamiętały się, i do
prawdziwej Twojej wrócili się Jedności. Wykorzeń Panie z nich wszelkie
błędy, i nawróć ich do Świętej Wiary Kościoła
Katolickiego Apostolskiego. Amen.
środa, 18 stycznia 2017
Oktawa modłów o jedność Kościoła

Prośmy Boga wszechmogącego, aby wszyscy pozostający poza prawdziwym
Kościołem, a w szczególności wszyscy chrześcijanie, którzy mają błędne
pojęcie o Kościele Chrystusowym, poznali, że jedynie ten Kościół katolicki jest prawdziwym i aby doń wrócili. Dziś zaś przede wszystkim módlmy się:
Pierwszy dzień, 18 stycznia:
Drugi dzień, 19 stycznia:
Trzeci dzień, 20 stycznia:
O powrót do jedności z Kościołem anglikanów.
O powrót do owczarni Piotrowej tych wszystkich "innych owiec", które nie słuchają głosu Boskiego Pasterza.
Drugi dzień, 19 stycznia:
O powrót do jedności ze Stolicą Apostolską prawosławnego Wschodu.
Trzeci dzień, 20 stycznia:
O powrót do jedności z Kościołem anglikanów.
wtorek, 17 stycznia 2017
Módlmy się za żydów wiarołomnych!
Z okazji tak zwanego "dnia judaizmu w Kościele" módlmy się o nawrócenie żydostwa na jedyną prawdziwą Religię - KATOLICYZM!
Prawdziwa Modlitwa o nawrócenie żydów z liturgii Wielkiego Piątku wg mszału św. Piusa V:
Módlmy się za żydów wiarołomnych,
aby Bóg i Pan nasz zdarł zasłonę z ich serc,
iżby i oni poznali Jezusa Chrystusa Pana naszego.
Módlmy się: Wszechmocny wiekuisty Boże,
który od miłosierdzia Twego nawet Żydów wiarołomnych nie odrzucisz:
wysłuchaj modły nasze za ten lud zaślepiony,
aby wreszcie, poznawszy światło prawdy, którym jest Chrystus,
z ciemności swoich został wybawiony.
Przez Tegoż Chrystusa Pana naszego.
Amen.
poniedziałek, 16 stycznia 2017
Prośba o modlitwę
Prosimy o modlitwę w intencji spokoju duszy śp. Pani Krystyny Brzewskiej-Mastalskiej.
niedziela, 15 stycznia 2017
Krótkie nauki homiletyczne... Niedziela druga po Trzech Królach - Ks. Jakub Wujek SI, Bp Władysław Krynicki
KRÓTKIE
NAUKI HOMILETYCZNE
na niedziele i uroczystości całego
roku
WEDŁUG
Postylli Katolickiej Większej
KS. JAKUBA WUJKA SI
OPRACOWAŁ
BP WŁADYSŁAW KRYNICKI
––––––––
Niedziela druga po Trzech Królach
Najgłówniejsza
przyczyna, dla której Chrystus Pan gody w Kanie Galilejskiej obecnością swoją i
cudem zaszczycił, według nauki Ojców świętych jest ta, aby okazał, iż
małżeństwo święte jest i ustanowione od samego Pana Boga. Mógłby bowiem kto
mniemać, iż narodziwszy się z Przeczystej Dziewicy i sam w dziewictwie żyjąc,
Zbawiciel małżeństwo odrzuca i potępia, jak tego niektórzy heretycy uczyli.
Lecz nie tak jest. Bo aczkolwiek u nas, chrześcijan katolików, stan panieński
jest stanem najprzedniejszym i (jak mówi św. Ambroży) kwiatem Kościoła Bożego;
aczkolwiek, wedle nauki św. Pawła, czystość wdowia pierwsze po dziewictwie
miejsce zajmuje, przecież nie dlatego mamy lekceważyć małżeństwo. Dobre są
wszystkie trzy stany, lecz jeden od drugiego lepszy. Dobre jest małżeństwo,
lepsza wstrzemięźliwość wdowia, a najlepsza doskonałość panieńska. Małżeństwo
już Pan Bóg w raju postanowił, gdy pierwszym naszym rodzicom błogosławił na
wspólne pożycie. Chrystus Pan jeszcze bardziej je uzacnił, bo pomiędzy rzeczy
najświętsze w Kościele, to jest pomiędzy Sakramenty je policzył i łaski obfite
do niego przywiązał. I Apostoł Jego Paweł święty mówi o małżeństwie, że "Sakrament
to wielki jest w Chrystusie i w Kościele" (list do Efezów V, 32). Dlaczego
wielki? Bo małżeństwo chrześcijańskie ma być obrazem tej miłości i jedności,
jaka zachodzi pomiędzy Chrystusem, Boskim Oblubieńcem i Kościołem, który się
oblubienicą Jego nazywa. Stąd uczy jeszcze św. Paweł: "Mąż jest głową
żony, jako Chrystus głową Kościoła. Ale jako Kościół poddany jest Chrystusowi,
tak też żony swoim mężom. Mężowie, miłujcie żony wasze, jako i Chrystus
umiłował Kościół i samego siebie wydał zań, aby go poświęcił" (tamże V,
23). – Lecz podnosząc tak wysoko stan małżeński, Paweł święty jeszcze wyżej
stawia dziewictwo, pisze bowiem do Koryntian (list I r. VII): "A mówię
nieżonatym i wdowcom: Dobrze im jest, jeśliby tak trwali, jako i ja... I
białogłowa niemężata i panna myśli o tym, co Pańskiego jest, aby była święta
ciałem i duchem. A która szła za mąż, myśli co światu należy, jakoby się
podobała mężowi".
sobota, 14 stycznia 2017
O religii żydowskiej po ustanowieniu chrześcijaństwa - O. Parteniusz Minges OFM
KOMPENDIUM
TEOLOGII DOGMATYCZNEJ OGÓLNEJ
O. PARTENIUSZ MINGES OFM
DOKTOR ŚW. TEOLOGII I FILOZOFII
Część II.
O religiach niechrześcijańskich
§ 5. O religii żydowskiej po ustanowieniu chrześcijaństwa
Religia
mojżeszowa była tylko poprzedniczką religii chrześcijańskiej, została przez
Chrystusa już to dopełniona, już to zniesiona. Dlatego też po śmierci Chrystusa już
nie jest religią prawdziwą, a tym samym stała się religią fałszywą (1). Naród
żydowski nie przyjąwszy Chrystusa jako Mesjasza, przestał być narodem wybranym,
stał się narodem odrzuconym. Ciągle wyczekuje przyjścia Mesjasza, i dotąd
religia ta jest budowlą wciąż niewykończoną; ponieważ jednak Mesjasz już nie
przyjdzie, tym samym budowla ta musi pozostać niedokończoną, stała się ona
zgrzybiałą, ciałem bez ducha.
Chociaż religia żydowska z założenia swego i celu jest
czymś partykularnym i nacjonalnym, to jednak jej zwolennicy są rozproszeni
między wszystkimi narodami. Cały porządek, na którym się opierała, jak np. arka,
świątynia, ofiary, kapłani, już od ponad 1800 lat nie istnieje. Od czasu
śmierci Chrystusa nie było już żadnego prawdziwego proroka, który by pocieszył
naród i zwiastował lepsze czasy. Powstali wprawdzie liczni fałszywi prorocy i
fałszywi mesjasze, lecz żaden z nich nie mógł czynić cudów albo innym sposobem
dowieść, że jest posłany od Boga; przeciwnie: naród, który im uwierzył, wtrącili
w większą zgubę. Prawo mojżeszowe, które żydzi ciągle przechowują, nie może być
przestrzegane w większej i istotnej części, mianowicie co do prawa sądowego i
obrzędowego. Wszystko to jasno pokazuje, że naród żydowski ze swoją religią
został odrzucony przez Boga, tak jak to już przepowiedział prorok Daniel (a).
piątek, 13 stycznia 2017
O sakramencie chrztu
KATECHIZM RZYMSKO-KATOLICKI
KS. JÓZEF DEHARBE SI
CZĘŚĆ TRZECIA
–––––––
O sakramencie chrztu
1. P. Który sakrament jest najpierwszym i
najpotrzebniejszym?
O. Najpierwszym i najpotrzebniejszym sakramentem jest
chrzest.
2. P. Dlaczego jest chrzest najpierwszym
sakramentem?
O. Chrzest jest najpierwszym sakramentem, ponieważ
przed chrztem nie można przyjąć ważnie żadnego innego sakramentu.
3. P. Dlaczego chrzest jest najpotrzebniejszym
sakramentem?
O. Chrzest jest najpotrzebniejszym sakramentem,
ponieważ bez chrztu nikt nie może być zbawionym, według słów Chrystusa Pana: Kto
się nie odrodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wnijść do królestwa Bożego
(Jan III, 5).
czwartek, 12 stycznia 2017
Modlitwa dla uproszenia skupienia ducha przy modlitwie

O Panie mój! jakaż to przykrość jest dla mnie, gdzie wpośród myśli o
rzeczach niebieskich, myśli często ziemskie tłumnie mi się nasuwają i
zamącają modlitwę. Boże mój, nie oddalaj się ode mnie i nie opuszczaj
sługi Twego w gniewie. Rozprosz te widziadła, które mnie niepokoją,
skieruj ku Sobie wszystkie zmysły moje. Spraw, niech choć na tę chwilę
zapomnę o wszystkiem na świecie i daj mi siłę do oderwania myśli mojej
od tego wszystkiego, co nie jest Tobą, mój Boże! Wspieraj mnie, o
Prawdo wszechwładna, aby mnie żadna próżność nie zajęła. Pójdź do mnie, o
niebieska słodyczy, aby wszystko, co nie jest czystem, w niwecz się
obróciło przed Tobą. Przebacz mi także, o Boże, i bądź miłosiernym,
ilekroć przy modlitwie myślę o czem innem, zamiast o Tobie jedynie, bo
wyznaję pokornie, że roztargnienie jest u mnie zwykłą rzeczą.
Najczęściej nie jestem tam, gdziem jest obecny ciałem, lecz tam, gdzie
mnie wyobraźnia moja unosi. Jestem tam, gdzie są myśli moje, a myśli
moje zazwyczaj są tam, gdzie jest to, co kocham. Dla tego to, o
wiekuista Prawdo, powiedziałeś nam: Gdzie jest skarb Twój, tam jest
serce Twoje. Jeśli miłuję niebo, wtedy chętnie myślę o rzeczach
niebieskich; a jeśli miłuję świat, wspomnienie jego tkwi ciągle w moim
umyśle. Szczęśliwy jest ten, o Panie, kto przez miłość dla Ciebie
wyrzuca ze swego serca wszelkie stworzenie; który z głębi duszy swojej
składa Ci modlitwę czystą, godną złączenia się z modlitwami Aniołów w
niebiosach.
O Boże mój! kiedyż mi będziesz wszystkiem we wszystkiem? kiedyż ja o Tobie jednym myśleć i pamiętać będę?
Brewiarzyk Tercjarski (1900 r.)
środa, 11 stycznia 2017
Polecamy stronę o Św. Piusie X - Papieżu Polaku

(http://piusx.pl/#/fwdrapPlayer0?catid=0&trackid=0)
Na stronie tej znajduje się obszerny zbiór encyklik, książek, dokumentów
papieskich, cytatów oraz fotografii i wizerunków J. Św. Ojca Św., Św.
Piusa X, pierwszego i jak dotąd jedynego Papieża Polaka. Jest to
najprawdopodobniej pierwsza, polskojęzyczna strona poświęcona wyłącznie
postaci naszego wielkiego Papieża, patrona bezpardonowej walki z herezją
modernizmu.
Gorąco polecamy lekturę,
Redakcja TENETE TRADITIONES.
wtorek, 10 stycznia 2017
Modlitwa za Święty Kościół katolicki
Nauczycielu, Mistrzu i Panie Boże nasz, Jezu
Chryste, opokę wiary Twej, matkę wszystkiego chrześcijaństwa i głowę
widomą owczarni Twej, przesławną Piotra Twego stolicę,
Kościół święty rzymski racz podnieść i wysoce wsławić; a
nawróć do namiestnika Twego na ziemi wszystkie barany i owce
Twoje, a zgromadź je pod jedną laskę rządu Twego. Ten zamek straży i
obrony naszej od wszelakiego kacerstwa i odszczepieństwa, i matkę
jedności chrześcijańskiej zatrzymaj w obronie Twojej aż do końca.
Spełnij słowo Twoje, aby go bramy piekielne nie przemogły, a daj skutek
modlitwie Twojej, aby wiara Piotra tego nigdy nie ustawała, ale
posilała braci, i wszystko w jedności zachować i przywieść do Ciebie,
wody żywej żywota wiecznego, mogła. Amen.
O. Piotr Skarga SI, Modlitwa z Kazania na Święto Stolicy Piotra Świętego.
poniedziałek, 9 stycznia 2017
O tzw. reformie liturgicznej

Krótka
analiza krytyczna Novus Ordo Missae
Rzym, 25 września
1969 r.
Ojcze Święty!
Po przeanalizowaniu, we
współpracy z innymi teologami, Novus
Ordo Missae,
który został przygotowany przez ekspertów Komisji ds. Wcielenia
Konstytucji o Liturgii, po modlitwie i długim namyśle, czujemy się w
obowiązku wobec Boga i Waszej Świątobliwości zakomunikować następujące
spostrzeżenia:
-
Jak dostatecznie udowadnia załączona krótka analiza krytyczna, będąca dziełem grupy doborowych teologów, liturgistów i duszpasterzy, Novus Ordo Missae – biorąc pod uwagę elementy nowe i podatne na rozmaite interpretacje, ukryte lub zawarte w sposób domyślny – tak w całości, jak w szczegółach, wyraźnie oddala się od katolickiej teologii Mszy św., sformułowanej na XX sesji Soboru Trydenckiego. Ustalając raz na zawsze kanony rytu, Sobór ten wzniósł zaporę nie do pokonania przeciw wszelkim herezjom atakującym integralność tajemnicy Eucharystii.
-
Nie wydaje się, by argumenty natury duszpasterskiej, do których odwoływano się dla uzasadnienia tak poważnego zerwania, były dostateczne, nawet jeśli uznać, że wolno je przeciwstawiać argumentom doktrynalnym. W Novus Ordo Missae pojawia się tyle nowości, zaś z drugiej strony, tyle rzeczy odwiecznych zostaje zepchniętych na dalszy plan lub przesuniętych na inne miejsce – jeśli zostało dla nich jeszcze jakieś miejsce – że grozi to, iż pewna wątpliwość, która wkrada się, niestety, do niektórych środowisk, wzmocni się i przerodzi w pewnik. Uważa się bowiem, że prawdy Wiary, wyznawane od zawsze przez wierny lud, można zmieniać lub pomijać milczeniem i nie będzie to zdradą świętego depozytu nauczania Kościoła, z którym wiara katolicka związana jest na zawsze. Ostatnie reformy stanowią wystarczający dowód na to, że nie da się wprowadzić nowych zmian w liturgii, nie powodując kompletnej dezorientacji u wiernych, którzy wyraźnie okazują, że są im one nieznośne i niezaprzeczalnie osłabiają ich wiarę. Przejawem tego wśród najlepszej części duchowieństwa jest dręcząca rozterka sumienia, czego niezliczone świadectwa napływają do nas codziennie.
-
Jesteśmy pewni, że nasze spostrzeżenia, dla których natchnieniem jest to, co słyszymy z ust pasterzy i wiernych, znajdą odzew w ojcowskim sercu Waszej Świątobliwości, zawsze pełnym głębokiej troski o duchowe potrzeby dzieci Kościoła. Jeśli jakieś prawo okazuje się szkodliwe, to poddani, dla których dobra się je stanowi, mają prawo – a nawet obowiązek – prosić prawodawcę, z synowską ufnością, o jego odwołanie.
Dlatego też błagamy gorąco
Waszą Świątobliwość – w chwili, gdy czystość Wiary i jedność Kościoła
narażone są przez tak okrutne rozdarcia i rosnące niebezpieczeństwa,
które codziennie znajdują odgłos w zasmuconych słowach Ojca nas
wszystkich – abyś zechciał nie pozbawiać nas możliwości uciekania się do
nieskazitelnego i obfitującego w łaski Mszału św. Piusa V, tak otwarcie
sławionego przez Waszą Świątobliwość i tak głęboko ukochanego i
otaczanego czcią przez cały świat katolicki.
† Alfred kardynał Ottaviani
† Antoni kardynał Bacci
niedziela, 8 stycznia 2017
Święta Rodzina z Nazaretu a rodzina chrześcijańska
Rodzina jest najstarszym i najważniejszym związkiem
na ziemi. Bóg ją ustanowił w raju i z człowiekiem
rozpowszechniła się po całym świecie. Od rodziny
zależy szczęście jednostki i całego społeczeństwa.
Czy państwo posiadać będzie dzielnych, wiernych
obywateli, czy Kościołowi wychowają się religijni
ojcowie, bogobojne matki, o tym wszystkim rozstrzyga
rodzina. Pomyślność i powodzenie rodziny stanowi o
szczęściu Kościoła i państwa, jej upadek jest
rozprzężeniem wszelkiego porządku. Wzorem rodziny
chrześcijańskiej jest Święta Rodzina z Nazaretu.
Papież Leon XIII ustanowił dla uczczenia
Najświętszej Rodziny osobne święto i gorąco polecił
towarzystwo Najświętszej Rodziny. "Pod opieką
Najświętszej Matki i św. Józefa, w zupełnym ukryciu,
wychowywał się Jezus, słońce sprawiedliwości, zanim
swym blaskiem oświecił narody. Niewątpliwie jaśniała
w tej Rodzinie wzajemna miłość, świętość
obyczajów i pobożne ćwiczenia, jednym słowem
wszystko, co rodzinę może uszlachetnić albo ozdobić,
na wzór wszystkim czasom". Te słowa czytamy w
encyklice papieskiej, w której Ojciec święty ukazuje
ojcom rodzin św. Józefa jako najwspanialszy wzór
ojcowskiej czujności i roztropności, matkom
Najświętszą Dziewicę jako najlepszy przykład
świętej miłości i skromności, a dzieciom Jezusa jako
ideał posłuszeństwa, które powinny podziwiać, czcić
i naśladować. W każdej rodzinie chrześcijańskiej
powinien istnieć obraz Najświętszej Rodziny, przed
którym raz dziennie niechaj gromadzą się członkowie
rodziny na wspólną modlitwę.
sobota, 7 stycznia 2017
O rewolucji
Zbliża
się godzina, kiedy będą tylko dwie potęgi, Kościół i rewolucja, i staną
przeciwko sobie oko w oko; rewolucja wszechpotężna i Kościół
rozbrojony; rewolucja zbrojna we wszystkie oręże i Kościół pod
każdym względem ubezwłasnowolniony, skrępowany. Wówczas według
słów
Chrystusa, kto ma oczy, niechaj patrzy, "kto czyta, niech
rozumie"; a kto jest zbyt małego wzrostu, niechaj wchodzi na dach, ażeby
lepiej widzieć. Będzie to widowisko przejmujące grozą.
Ks. bp Louis Emile Bougaud, Kościół. Poznań 1925, s. 329-330.
Ks. bp Louis Emile Bougaud, Kościół. Poznań 1925, s. 329-330.
piątek, 6 stycznia 2017
Święto Trzech Króli
Gdzie spiesznie dążycie?
Powiedzcież nam, trzej królowie,
Chcecie widzieć Dziecię?
Ono w żłobie nie ma tronu
I berła nie dzierży,
A proroctwo Jego zgonu
Już się w świecie szerzy.
Mędrcy świata, złość okrutna
Dziecię prześladuje!
Wieść okropna, wieść to smutna:
Herod spisek knuje!
Nic monarchów nie odstrasza,
Ku Betlejem śpieszą,
Gwiazda Zbawcę im ogłasza,
Nadzieją się cieszą.
Dziecię prześladuje!
Wieść okropna, wieść to smutna:
Herod spisek knuje!
Nic monarchów nie odstrasza,
Ku Betlejem śpieszą,
Gwiazda Zbawcę im ogłasza,
Nadzieją się cieszą.
czwartek, 5 stycznia 2017
Modlitwa o łaski dla kapłanów

Boże, Stwórco rodzaju ludzkiego, który wybrałeś sobie spośród ludzi
kapłanów, naczynia Twojego nieprzebranego miłosierdzia i pośredników
Twojej zbawczej łaski, prosimy Cię dzisiaj dla nich w imieniu całego
Ludu Bożego, o świętość i wytrwałość w powołaniu.
Przez
Ofiarę Twojego Jednorodzonego Syna, która spełnia się na każdym
ołtarzu, pomnażaj w nich apostolską wiarę, wzbudzaj niezachwianą ufność i
zapalaj zwycięską miłością, aby Ciebie nade wszystko i ponad wszystkich
kochali i spalali się ofiarnie w służbie dusz.
Chroń
ich przed pokusami ciała i świata, strzeż ich przed pokusami wroga
dusz, podtrzymaj ich w chwilach przepracowania, walk, pocieszaj w
smutkach i krzyżach, nieodłącznych od misji zbawiania dusz.
Przyjmij
nasze modlitwy i ofiary w intencji kapłanów i złącz je z Ofiarą Twego
umiłowanego Syna, a naszego Pana Jezusa Chrystusa. Amen.
środa, 4 stycznia 2017
O zapomnianym nauczaniu papieży
Jeżeli
zawsze zadaniem Kościoła było szukać chwały Bożej i starać się o
zbawienie ludzi, a tym samym głosić prawdę i usuwać wszelkie błędy z
serc, to tym więcej jest to zadaniem jego w naszych czasach, kiedy fałszywe
i błędne zdania wszelkiego rodzaju tak szerokie znalazły
rozprzestrzenienie. Obrona wiary jest bez wątpienia w pierwszym rzędzie
sprawą tych, których Bóg uczynił zwierzchnikami swego Kościoła,
atoli każdy chrześcijanin jest zobowiązany wyznawać wiarę, innych w
niej pouczać lub wzmacniać i odpierać napaści niewiernych. (św.
Tomasz, II-II, qu. III,
art.2 ad 2). Przed
nieprzyjacielem ustępować albo zamilknąć, kiedy przeciwko prawdzie na
ogół powstaje krzyk tak głośny, jest tchórzostwem albo sprawą tych,
którzy o prawdzie wątpią. Ale cokolwiek stać się może, jest to
zniewagą i obrazą Boga, zgubnym dla zbawienia duszy jednostek i ogółu,
przynoszącym jedynie korzyść nieprzyjaciołom wiary, których odwagę i
zuchwałość przez takie zachowanie się umacnia i pomnaża.
Leon XIII.
Apostolicae Curae.
Ale jeżeli przeciwnie,
ryt zostałby zmieniony z oczywistym zamiarem wprowadzenia innego obrządku
w Kościele nie przyjętego i wyparcia rytu stosowanego w Kościele tak, iżby
to było przeciwne temu, co z ustanowienia Chrystusa dotyczy natury
sakramentu, wówczas jest jawne, że nie tylko pozbawiony jest intencji
wymaganej do sakramentu, ale posiadałby intencję przeciwną i niezgodną
z sakramentem.
wtorek, 3 stycznia 2017
poniedziałek, 2 stycznia 2017
INTENCJA BRACTWA RÓŻAŃCOWEGO ŚW. PIUSA V NA STYCZEŃ

W miesiącu STYCZNIU modlimy się szczególnie
w następującej intencji:
"o
restytucję Królestwa Chrystusowego w Polsce i na świecie".
niedziela, 1 stycznia 2017
Uroczystość kościelna w Nowy Rok

Jakkolwiek uroczystości kościelne nie biorą
względu na początek roku świeckiego, to jednak 1
stycznia ma jako początek nowego okresu wielkie
znaczenie.
Starożytny bożek rzymski, Janus, którego posągi
stawiano przy bramach miast, na mostach i t. d., miał
dwie twarze; jedną patrzał naprzód, drugą w tył. Tak
też i dzień Nowego Roku ma dwa oblicza, pierwsze
spogląda w przeszłość, drugie w przyszłość.
Rozpamiętywaniu przeszłości, pełnemu powagi,
wdzięczności i skruchy był poświęcony wczorajszy
wieczór. Dzień dzisiejszy każe skierować myśli i
oczy ku przyszłości. Nie wiemy wprawdzie, co nam ona
zgotuje, jest jakby nową częścią świata, do której
dobiliśmy, i dziś stanęliśmy na brzegu nowej krainy,
a tą krainą jest nowy rok.
Jeszcze leży przed nami okryta mrokiem niepewności,
i tylko niewyraźnie wychylają się z pośród mgły jej
pagórki i niziny. Co się kryje w tych górach i
dolinach, czy żyzne i błogosławione błonia, czy
nieurodzajne pustkowia, czy spokojne i przyjazne chaty
albo krwawe place boju i pola bitwy, czy szczęście, czy
nieszczęście - tego nie wiemy.
Lecz mężnie i spokojnie możemy oczekiwać,
cokolwiek nam przyszłość przyniesie, byleby tylko i w
tym roku Jezus Chrystus stał się ośrodkiem naszych
myśli, uczuć, słów i poczynań. Zatem hasłem naszym
w nowym roku niech będzie Jezus, w smutkach i chwilach
szczęśliwych.
Subskrybuj:
Posty (Atom)