Historia liturgii dominikańskiej 1215–1945: Przedmowa autora oraz spis treści

        Mam przyjemny obowiązek wyrażenia wdzięczności wobec wszystkich osób, które mi pomagały zbierać materiał do tej książki — w tym dyrekcji i bibliotekarzy różnych archiwów i bibliotek, w których pracowałem. Podziękowania kieruję szczególnie do dr. Severina Grilla, bibliotekarza klasztoru kartuzów w Heiligenkreuz (Austria), oraz ojca Alberta Colungi w hiszpańskiej Salamance. Pewnych użytecznych informacji udzielili mi życzliwie historycy dominikańscy: Angelus Walz i M. H. Vicaire. Wyrażam głęboką wdzięczność sir Sidneyowi C. z Londynu, panu Walterowi Garrettowi z Baltimore i panu Johnowi Frederickowi Lewisowi z Filadelfii za udzielenie mi dostępu do ich prywatnych bibliotek. Moje badania podejmowane w Londynie stały się znacznie łatwiejsze dzięki ciągłej uczynności pana Francisa Wormalda, asystenta kustosza w dziale rękopisów British Museum. Szczególny dług wdzięczności odczuwam wobec Jego Eminencji Wielce Czcigodnego Bartholomew J. Eustace’a, biskupa Camden, za jego zachęty i cenne sugestie.

Rękopis został dostosowany do wymagań wydawcy w dużej mierze dzięki uprzejmości różnych ojców z wydziału Providence College; z kolei ojciec William A. Hinnebusch, kompetentny badacz dominikańskiej historii średniowiecza, oddał mi wielką przysługę swoją krytyką i pomocą w poprawianiu korekt. Wyrażam wdzięczność panu Clementowi Wagnerowi za podjęcie się wydania książki w bardzo niekorzystnym czasie, a jemu zdolnemu redaktorowi, panu Thomasowi J. Kennedy’emu, za cierpliwość i ogólną pomoc, zwłaszcza w przygotowaniu skorowidza.

Historia liturgii dominikańskiej 1215–1945: WSTĘP

       Rozpoczynamy publikację w języku polskim „Historii liturgii dominikańskiej” autorstwa W. Bonniwella OP — podstawowego dzieła poświęconego rytowi dominikańskiemu i jego dziejom.

Tłumaczenie: Dominika Krupińska

HISTORIA LITURGII DOMINIKAŃSKIEJ 1215–1945
WILLIAM R. BONNIWELL OP

WYDANIE DRUGIE
POPRAWIONE I POWIĘKSZONE
NEW YORK
JOSEPH F. WAGNER, INC.
1945
Nihil obstat:
JACOBUS M. EGAN, OP, S.TLr, S.T.D.
GULIELMUS A. HINNEBUSCH OP, dr fil. (Oxford)
Imprimi potest:
T. S. McDERMOTT, OP, S.T.Lr.
Prior Provincialis
Nihil obstat:
ARTHUR J. SCANLAN, S.T.D.
Censor Librorum
Imprimatur:
+ J. Em. FRANCIS J. SPELLMAN, dr teol.
Arcybiskup nowojorski
Nowy Jork, 26 kwietnia 1944
Copyright 1944 by Joseph F. Wagner, Inc., New York

 WSTĘP

      Zakon dominikański został założony przez świętego Dominika i wszystkie zasadnicze cechy czerpie od niego. Geniusz Dominika polegał na tym, że przekazał swemu instytutowi własną osobowość i do dzisiaj nosi on bez wątpienia jego piętno. Ustanowił jego cel, środki i sposób rządzenia. Dominik założył swój Zakon w celu obrony prawdy chrześcijańskiej i dla zbawienia dusz przede wszystkim za pomocą kaznodziejstwa. Od stuleci Konstytucje Zakonu określają jego cel w pierwszych słowach: „Zakon nasz powstał specjalnie dla kaznodziejstwa i zbawienia dusz, i wszystkie nasze poczynania ten przede wszystkim cel powinny mieć na względzie, abyśmy mogli być pożyteczni duszom naszych bliźnich”. Pod kierunkiem Dominika wybrano zasadnicze środki umożliwiające osiągnięcie tego celu. „Środkami ustanowionymi przez naszego świętego Ojca dla osiągnięcia naszego celu są, oprócz trzech uroczystych ślubów ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, regularne życie zgodne z zasadami zakonnymi, uroczysta recytacja Bożego Oficjum i wytrwałe studium świętej prawdy”. Dlatego liturgia zajmuje podstawowe miejsce w koncepcji dominikańskiej i nie można jej usunąć, nie zagrażając sensowi istnienia Zakonu. Konstytucje zawierają znamienne ostrzeżenie przed tą konsekwencją: „A zatem wśród nas (środki) te nie mogą zostać usunięte ani istotnie zmienione”. Świadectwa historii często potwierdzały zasadność tego ostrzeżenia. Kiedy duch dominikański było silny i pełen wigoru, liturgia zajmowała honorowe miejsce w dominikańskich klasztorach; z drugiej strony widać także, że w nieszczęśliwych okresach upadku, które nierzadko szpecą historię instytucji zakonnej, liturgia traci swe zaszczytne miejsce.

Liturgia dominikańska

Ilustracja do „Dziewięciu sposobów modlitwy św. Dominika”

        Jednym z niewielu przekazów źródłowych, jakie pozostały po założycielu Zakonu Kaznodziejskiego, jest dziełko „Dziewięć sposobów modlitwy świętego Dominika”. Nie jest to zapewne przypadek; święty Dominik Guzman słynął z wielkiej pobożności, z jaką się modlił – w chórze, podczas odprawiania Mszy świętej, w podróży, w samotnym przebywaniu z Panem w ciągu nocy. Dominik wprawiał się do modlitwy liturgicznej od wczesnej młodości, jako kanonik kapituły w kastylijskiej Osmie, i ten liturgiczny model pobożności, jako podstawę kaznodziejstwa, przekazał swoim duchowym synom. Nie dziwi zatem fakt, że już od samych początków Zakonu bracia kaznodzieje przywiązywali dużą wagę do sprawowania świętej liturgii.

PROŚBA O MODLITWĘ

Prosimy o modlitwę w nadesłanych intencjach:

 

1. O zdrowie i błogosławieństwo Boże dla Lidii i Aleksandra

2. O życie zgodne z wolą Bożą dla Piotra

3. Za nowe powołania kapłańskie w Polsce

Litaniae Lauretanae - Litania Loretańska do N.M.P.

Kyrie, eleison. 

Christe, eleison.

Kyrie, eleison.
Christe, audi nos.

Christe, exaudi nos.
Pater de caelis, Deus,       miserere nobis

Fili, Redemptor mundi, Deus,
Spiritus Sancte, Deus,
Sancta Trinitas, unus Deus,
Sancta Maria,                      ora pro nobis

Sancta Dei Genetrix,
Sancta Virgo virginum,
Mater Christi,
Mater Ecclesiae,

Mater divinae gratiae,
Mater Misericordiae,
Mater purissima,
Mater castissima,
Mater inviolata,
Mater intemerata,
Mater amabilis,
Mater admirabilis,
Mater boni consilii,
Mater Creatoris,
Mater Salvatoris,

Virgo prudentissima,
Virgo veneranda,
Virgo praedicanda,
Virgo potens,
Virgo clemens,
Virgo fidelis,
Speculum iustitiae,
Sedes sapientiae,
Causa nostrae laetitiae,
Vas spirituale,
Vas honorabile,
Vas insigne devotionis,
Rosa mystica,
Turris Davidica,
Turris eburnea,
Domus aurea,
Foederis arca,
Ianua caeli,
Stella matutina,
Salus infirmorum,
Refugium peccatorum,
Consolatrix afflictorum,
Auxilium Christianorum,
Regina Angelorum,
Regina Patriarcharum,
Regina Prophetarum,
Regina Apostolorum,
Regina Martyrum,
Regina Confessorum,
Regina Virginum,
Regina Sanctorum omnium,
Regina sine labe originali concepta,
Regina in caelum assumpta,
Regina sacratissimi Rosarii,

Regina familiae,
Regina pacis,
Regina Poloniae,
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi,

parce nobis, Domine

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi,

exaudi nos, Domine

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi,

miserere nobis

V. Ora pro nobis, sancta Dei Genetrix.
R. Ut digni efficiamur promissionibus Christi.

V. Oremus. Concede nos famulos tuos, quaesumus, Domine Deus, perpetua mentis et corporis sanitate gaudere, et gloriosae beatae Mariae semper Virginis intercessione, a praesenti liberari tristitia, et aeterna perfrui laetitia. Per Christum Dominum nostrum.
R. Amen.

Modlitwa pobożnego Opata Tryteniusza do Świętej Anny

         Witaj najłaskawsza Matko, Anno Święta, błogosławionej Maryi Panny Rodzicielko najjaśniejsza, Ty jesteś Trójcy Przenajświętszej najwdzięczniejsza, Ty pomoc dajesz najpewniejszą wszystkim Ciebie wzywającym; Ty jesteś szukającym Ciebie najpewniejszą ucieczką, ubogich Patronką najdzielniejszą, jęczących w utrapieniu, Pocieszycielką najskuteczniejszą, cnót wszystkich skarbnicą najdostojniejszą. Bądź pozdrowiona Matko Maryi Panny, którą poseł niebieski Gabryel pełną łaski Bożej pozdrowił, która Panną czystą zostając, Zbawiciela świata porodziła Wszechmocnego Syna Boskiego i w niebie wyniesiona nad chóry anielskie wiecznie panuje. — Bądź pozdrowiona i smutnych pociecho najłagodniejsza. — Wesel się Anno przebłogosławiona, żałosnych rozweselenie wdzięczne. Wesel się Tronie Boski najozdobniejszy, nadziejo pewna prawowiernych katolików w kościele Bożym pracujących. — Więc tedy zjednaj nam grzechów odpuszczenie straszliwego Sędziego ubłagaj nam skruszonych sercem, ratuj dusze nasze i w łasce Boskiej aż do końca zachowaj. Bądź pozdrowiona o Pani łaskawości! źródło nieprzebrane pobożności, przezroczystości chwałą Boską jaśniejąca! — Bądź pozdrowiona Opiekunko nasza miła i wszystkim przyjemna wszelkiej czci godna. — Więc tedy za Twoimi racz się przyczynić sługami: z nieprawości nas obmywszy, cnotami świętymi przyozdób, abyśmy wiecznego dostąpili błogosławieństwa po dokończeniu szczęśliwym życia tego doczesnego, za łaskawością i miłosierdziem Zbawiciela naszego i Sędziego sprawiedliwego, który nas krwią swoją przenajdroższą odkupił i Twoją o Święta Pani! wdzięcznie przyjmuje przyczynę. Który żyje i króluje Bóg błogosławiony na wieki. Amen.

PROŚBA O MODLITWĘ

Prosimy o modlitwę w nadesłanych intencjach:

 

1. O wytrwanie w postanowieniach dla Tomasza

2. O pokój duszy śp. Joanny

3. O nawrócenie dla matek popełniających grzech aborcji

Bracia Dominikanie - O SPEM MIRAM

MODLITWA DO ŚW. DOMINIKA "O SPEM MIRAM"

O nadziejo przedziwna, którąś dał opłakującym Cię,
kiedy przybliżał się Twój zgon:
że będziesz po swej śmierci pomocny swoim braciom,
skoro stawisz się przed Wszechmocnego Boga tron.

Spełń, Ojcze, to coś przyrzekł w ostatnią godzinę,
i nam Twoim sługom okaż swą przyczynę!

Ty, coś tyloma cudy swe imię wsławił,
gdyś leczył ciała chore i kalekie,
przyjdź do nas z łaską Pana Chrystusową
i uzdrów dusze tą niebiańską mocą!

Spełń, Ojcze, to coś przyrzekł w ostatnią godzinę,
i nam Twoim sługom okaż swą przyczynę!

Niech Ojcu chwała wiecznie brzmi,
Synowi i Duchowi po wszystkie dni.

Spełń, Ojcze, to coś przyrzekł w ostatnią godzinę,
i nam Twoim sługom okaż swą przyczynę! Módlmy się:

Wszechmogący Boże, niech święty Dominik,
który był gorliwym głosicielem objawionej prawdy,
wspiera Twój Kościół swoimi zasługami i nauką
i niech będzie dla nas troskliwym opiekunem.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen

PROŚBA O MODLITWĘ

Prosimy o modlitwę w nadesłanych intencjach: 

1. Za duszę śp. Janiny i śp. Ireneusza.

2. O pomyślny rozwój duchowy dla Remigiusza.

3. O wybór prawowitego katolickiego papieża na Stolicę    Piotrową.

III Zakon Dominikański

     W XIII w. Ordo de Paenitentia, rozpowszechnione już wcześniej świeckie ruchy pokutne, poczęły gromadzić się przy pojawiających się klasztorach św. Dominika i św. Franciszka. Można zatem przypuszczać, że św. Dominik de Guzman, założyciel Zakonu Braci Kaznodziejów (Dominikanów), spotykał się z Ordo de Paenitentia, co nie musi jednak oznaczać, że przekształcił ów ruch w jedną z gałęzi swojego zakonu.

W 1219 roku we Florencji Zakon Kaznodziejski wszedł w ścisłe związki z Ordo de Paenitentia, składający się z wielu zamożnych mieszczan, których pieniądze umożliwiały pełnienie dzieł miłosierdzia na wielką skalę. Pokutnicy natomiast zwracali się do dominikanów z prośbą o posługę kaznodziejską. Sytuacja we Florencji nie była czymś wyjątkowym, ponieważ i w innych miastach klasztory dominikańskie i grupy pokutnicze wchodziły w podobnie ścisłe związki: Ordo de Paenitentia przekazując darowizny zapewniające zakonnikom egzystencję, a Dominikanie otaczając pokutników opieką duchową.

Około 1275 roku grupy pokutnicze orientacji dominikańskiej zaczęły nosić czarne płaszcze, w odróżnieniu od pokutników orientacji franciszkańskiej, którzy przywdziali szare płaszcze.

Nasi Święci: Bł. Czesław Odrowąż OP († 1242)

Bł. Czesław urodził się około roku 1180 w Kamieniu na Śląsku Opolskim jako syn Eustachego i Beaty z Tęczyna.

     Uzdolniony i pełen szlachetnego zapału młodzieniec wysłany został przez swego stryja Iwona, biskupa krakowskiego, do Włoch – na studia prawnicze i teologiczne. Po ich ukończeniu został kanonikiem i kustoszem kolegiaty w Sandomierzu. Wraz ze swoim kuzynem, św. Jackiem Odrowążem, powtórnie udał się do Rzymu, towarzysząc biskupowi Iwonowi w jego urzędowej podróży. Tam poznał św. Dominika Guzmana i otrzymał z jego rąk – wraz ze św. Jackiem – habit zakonny.

Pozostając pod osobistym kierownictwem świętego Patriarchy przez trzy miesiące, szybko przejął jego cnoty, zwłaszcza pokorę, czystość serca i posłuszeństwo, ducha umartwienia i modlitwy. Wysłany do czeskiej Pragi, założył dwa klasztory braci, w których oblókł ponad stu nowicjuszy, między innymi biskupa praskiego. Założył też klasztor sióstr, w którym królowa Małgorzata przyjęła habit jako konwerska.

PROŚBA O MODLITWĘ

Prosimy o modlitwę w nadesłanych intencjach: 

1. W 7 rocznicę ślubu Państwa Grzyb 

2. Za duszę śp. Roberta w 4 rocznicę śmierci

3.  Za zdrowie Babci Józefy

Modlitwy dominikańskie: O lumen Ecclesiæ

        W XIV w. zrodził się w Zakonie Dominikańskim zwyczaj, by na zakończenie Komplety śpiewać antyfonę do Magnificat o świętym ojcu Dominiku.

O lumen Ecclesiae, Doctor veritatis,
Rosa patientiae, Ebur castitatis,
aquam sapientiae propinasti gratis:
Praedicator gratiae, nos junge beatis.

O światło Kościoła, Doktorze Prawdy,
Różo cierpliwości, Cedrze czystości,
hojnie rozlałeś wodę mądrości,
kaznodziejo łaski, dołącz nas do świętych w niebie.

 

RYCERSTWO NIEPOKALANEJ - LIST NA LIPIEC

Lipiec - poświęcony
Przenajświętszej Krwi Pana Jezusa

O uległości ducha

     Dużo mówi się i rozprawia, szczególnie w naszych czasach, o wolności i niezależności. Bynajmniej nie przeczę, że pewna miara wolności należy się i jest potrzebna każdemu człowiekowi jako istocie rozumnej i obdarzonej wolną wolą; owszem, twierdzę, że to co nam mówi Pismo święte o wolności synów Bożych, którą nas Chrystus Pan nasz obdarzył, stawszy się posłusznym aż do śmierci i przyjąwszy postać sługi, bynajmniej nie jest tylko czczym słowem, bez znaczenia i treści. Mimo to wszystko wszelka wolność musi mieć koniecznie pewne nieprzekraczalne granice, bo człowiek jest tylko stworzeniem i dlatego też z natury swojej zależny jest od Stwórcy swego. Ta nasza zależność od Pana Boga jest dwojaka: 

jedna jest nieunikniona czyli przymusowa, tj. taka, że czy kto ją uznaje, czy jej zaprzecza, czy się jej poddaje, czy też buntuje się przeciw niej, żadną miarą nie może się jej oprzeć skutecznie, ani przeciw niej własnej swojej woli przeprowadzić. 

List Ojca świętego Piusa XII z okazji 700-lecia (1950) szkaplerza karmelitańskiego

        Umiłowanym synom Kilianowi Lynch, przeorowi generalnemu Zakonu Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmelu, Sylweriuszowi od św. Teresy, przełożonemu generalnemu Braci Bosych Najświętszej Maryi z Góry Karmelu Papież Pius XII

Umiłowani Synowie Łaska Wam i Błogosławieństwo Apostolskie. Nikomu tajnym nie jest, jak wiele przyczynia się miłość ku Najświętszej Maryi Pannie do ożywienia wiary katolickiej i poprawy obyczajów, szczególnie dzięki tym formom nabożeństwa, które zdają się posiadać wyższą nad inne moc oświecania umysłów niebieską nauką i zapalania dusz do doskonalenia życia chrześcijańskiego. Do nich należy zaliczyć najpierw nabożeństwo do świętego szkaplerza karmelitańśkiego, które przez swoją prostotę, stosując się do pojęcia każdego, rozpowszechniło się bardzo szeroko wśród wiernnych Chrystusowych, rodząc liczne zbawienne owoce.

Dlatego z wielką radością przyjęliśmy wiadomość, iż Karmelici Dawnej Obserwy i Bosi postanowili wspólnie uświetnić 700-letnią rocznicę ustanowienia tegoż Szkaplerza Najśw. Maryi Panny z Góry Karmelu jak najwspanialszymi uroczystościami ku czci Najśw. Maryi Panny. I my również to pobożne przedsięwzięcie, przez stałą miłość naszą do Przeczystej Matki Boga, i jako że sami zostaliśmy jeszcze dzieckiem będąc wpisani do Bractwa Szkaplerznego, najchętniej zalecamy i życzymy mu obfitych łask Bożych. Nie chodzi tu bowiem o rzecz małej wagi, lecz o zdobycie życia wiecznego według obietnicy danej przez Najśw. Pannę. Chodzi tu bowiem o najdonioślejszą sprawę każdego i o bezpieczne jej przeprowadzenie. Szkaplerz święty jest to bowiem niejako strój Maryi oraz znak i rękojmia wspomożenia Matki Bożej.

Dominikanie - krótki zarys historii Zakonu

Początki

      Zakon Braci Kaznodziejów (Ordo Fratrum Praedicatorum – OP) powstał na początku XIII wieku w południowej Francji, a pierwszy klasztor założony został w 1215 roku w Tuluzie. Jego założycielem był Hiszpan, św. Dominik de Guzman (ok. 1172-1221), kanonik katedry w Osmie, od którego imienia zakon wziął swoją dzisiejszą nazwę. W 1216 roku papież Honoriusz III zatwierdził nowy zakon, w oparciu o regułę św. Augustyna. Sam Dominik został kanonizowany w 1234 roku i pochowany w kościele dominikanów w Bolonii.

Żebraczy i intelektualny

Klasztory dominikańskie powstawały niemal zawsze w samych centrach miast i utrzymywały się z datków wiernych, stąd dominikanie, podobnie jak i franciszkanie, nazywani byli zakonem żebraczym lub mendykanckim. Szczególnym powołaniem zakonników było kaznodziejstwo, oparte na solidnym przygotowaniu teologicznym, zwłaszcza pośród heretyckich wspólnot katarów, waldensów i albigensów. Między innymi dlatego papież Grzegorz IX w 1231 roku przekazał w ręce dominikanów powołany kilkanaście lat wcześniej urząd inkwizycji, który sprawowali do końca średniowiecza.

Siostry dominikanki w Polsce

      Siostry dominikanki ubrane są w biały habit przepasany skórzanym pasem, na którym przewieszony jest duży - składający się z trzech części - różaniec. Wierzchnim okryciem jest czarna kapa (peleryna) lub płaszcz jako wyraz pokutnego ducha Zgromadzenia. 

Głowę okrywa czarny welon. Ubiór sióstr po obłóczynach niczym się nie różni od ubioru sióstr po pierwszej profesji i profesji wieczystej, z wyjątkiem welonu, który w nowicjacie jest biały. 

Zgromadzenie Sióstr św. Dominika zostało założone przez Matkę Kolumbę Białecką (założycielka Zgromadzenia Sióstr św. Dominika III Zakonu w Polsce) w 1861 roku w Tarnobrzegu-Wielowsi, parafii usytuowanej obecnie na terenie diecezji sandomierskiej. Można jednak śmiało powiedzieć, iż historia Zgromadzenia zapoczątkowana została znacznie wcześniej.

O dominikańskim stroju zakonnym

 

“Habit Milicji Jezusa Chrystusa”

       Zakon Rycerzy Jezusa Chrystusa, znany również jako Milicja Jezusa Chrystusa (Militia Jesu Christi) – zakon założony w 1209 roku w Langwedocji we Francji do walki z albigensami. Do założycieli należeli: biskup Fulko z Tuluzy, Szymon z Montfort oraz Dominik Guzmán. W 1234 roku papież Grzegorz IX nadał mu regułę augustiańską oraz strój zakonny, na który składał się czarny płaszcz oraz biała tunika z symbolem zakonu na lewej piersi. Od początku rycerze znajdowali się pod opieką duchową dominikanów. Po zduszeniu ruchu albigensów przestał istnieć cel, dla którego zakon został powołany. W związku z tym już pod koniec XIII w. bracia-rycerze zostali połączeni z Zakonem od Pokuty św. Dominika, dając początek Trzeciemu Zakonowi św. Dominika (tercjarze dominikańscy).

“Habit Milicji Jezusa Chrystusa”

Swoją bullą z 18 maja 1235 r. Grzegorz IX powierzył Milicję opiece bł. Jordana z Saksonii, drugiemu generałowi Zakonu Kaznodziejskiego i w tym samym roku ustanowił obowiązujący dla członków Milicji ubiór - habity czarno-białe.

“Habit Milicji Jezusa Chrystusa” (1209—1284)

Bracia i Siostry Milicji Jezusa Chrystusa, założeni w Langwedocji w 1209 roku przez św. Dominika, za namową biskupa Fulko, ustanowieni w Parmie przez Bartłomieja z Wincency, formowani i pod zarządem bł. Jordana, ubrani w habit Zakonu, żyjący w umartwieniach zewnętrznych i związani obowiązkiem wieloma modlitwami, żonaci i mężatki, również samotni, żyjący w świecie, po trochu przeszli transformację i zostali Pokutnikami św. Dominika. Transformacja ta daje się dobrze odczytać w Regule Munia, która zabrania im noszenia broni, chyba że w obronie Kościoła i wiary, co było pierwszym i nadrzędnym celem Milicji Jezusa Chrystusa. Porównanie Reguły Munia z tą aprobowaną przez Grzegorza IX dla Milicji Jezusa Chrystusa wskazuje na to samo źródło. Można stwierdzić, że Reguła Munia jest zasadniczo Regułą Milicji Jezusa Chrystusa, zmodyfikowaną w kierunku zakonnym i bardziej zbliżona do obserwancji Zakonu Kaznodziejskiego.

LITANIA DO NAJDROŻSZEJ KRWI CHRYSTUSA PANA

LITANIA DO NAJDROŻSZEJ KRWI CHRYSTUSA PANA 

(zalecana do prywatnego odmawiania)

Kyrie, elejson.

	Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas.	Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże,	zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,	zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże,	zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże,	zmiłuj się nad nami.
Krwi Chrystusa, Jednorodzonego Syna Ojca Przedwiecznego,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, wcielonego Słowa Bożego,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, nowego i wiecznego Przymierza,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, przy konaniu w Ogrójcu spływająca na ziemię,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, tryskająca przy biczowaniu,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, brocząca spod cierniowej korony,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, przelana na krzyżu,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, zapłato naszego zbawienia,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, bez której nie ma przebaczenia,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, która poisz i oczyszczasz dusze w Eucharystii,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, zdroju miłosierdzia,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, zwyciężająca złe duchy,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, męstwo Męczenników,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, mocy Wyznawców,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, rodząca Dziewice,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, ostojo zagrożonych,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, ochłodo pracujących,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, pociecho płaczących,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, nadziejo pokutujących,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, otucho umierających,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, pokoju i słodyczy serc naszych,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, zadatku życia wiecznego,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, wybawienie dusz z otchłani czyśćcowej,	wybaw nas.
Krwi Chrystusa, wszelkiej chwały i czci najgodniejsza,	wybaw nas.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,	przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,	wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,	zmiłuj się nad nami.
K. Odkupiłeś nas, Panie, Krwią swoją. W. I uczyniłeś nas królestwem Boga naszego. Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, Ty Jednorodzonego Syna swego ustanowiłeś Odkupicielem świata i Krwią Jego dałeś się przebłagać, † daj nam, prosimy, godnie czcić zapłatę naszego zbawienia i dzięki niej doznawać obrony od zła doczesnego na ziemi, * abyśmy wiekuistym szczęściem radowali się w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

INTENCJA BRACTWA RÓŻAŃCOWEGO ŚW. PIUSA V NA LIPIEC

W miesiącu LIPCU szczególnie modlimy się za przyczyną Najdroższej Krwi Pana Jezusa za Kapłanów Kościoła Rzymsko-Katolickiego

KOMUNIKAT REDAKCJI

Szanownych Czytelników przepraszamy za przeszło miesięczną przerwę w publikacji materiałów na stronie Bractwa. Przerwa spowodowana była czynnikami niezależnymi od Redakcji. 

Contemplare et contemplata aliis tradere

Redakcja strony Bractwa Najświętszych Serc Jezusa i Maryi