Aniołowie - te czyste duchy, obdarzone naturą doskonalszą od człowieka
zostały stworzone po to, aby oddawać cześć Bogu, kierować światem
materialnym i aby być wpływowymi pomocnikami ludzi w ich dążeniu do
zbawienia wiecznego.
Pewnego razu św. Maria Magdalena de'Pazzi (1607), będąc w ekstazie
zobaczyła jak dusza jednej z sióstr z jej zakonu karmelitańskiego,
została zabrana z czyśćca i przeniesiona do nieba przez Anioła Stróża.
Św. Franciszka z Rzymu ujrzała Anioła Stróża, prowadzącego duszę
powierzoną do oczyszczenia w czyśćcu. Niebiański duch pozostał z dala od
tego miejsca oczyszczenia, po to, aby przedstawić Panu głosy
wstawiennictwa za tę duszę. Ponieważ modlitwy, jałmużny i pokuty zostały
przyjęte przez Boga, dlatego dusza ta została pocieszona pośród mąk
czyśćcowych. Bóg obdarza człowieka, w momencie jego narodzin, jednym z
takich anielskich opiekunów, po to, aby mu towarzyszył przez całe życie,
chroniąc go i inspirując do czynienia dobra. Jeśli dana osoba zachowuje
przykazania Boże, w takim stopniu, że osiąga świętość, zasługuje
bezpośrednio na niebo i dusza takiej osoby jest eskortowana do tego
świętego miejsca przez wyznaczonego anioła. Jeśli dusza potrzebuje
oczyszczenia w ogniach czyśćca, co jest bardziej prawdopodobne, Anioł
Stróż będzie prowadził tę duszę do nieba dopiero wtedy, kiedy zostanie
ona już oczyszczona. Jednak z drugiej strony, jeśli dana osoba odrzuci
inspirację do czynienia dobra i bodźce dostarczane przez Anioła Stróża,
wówczas jej dusza zostanie potępiona na zawsze i porzucona przez
anielskiego opiekuna u bram piekieł.
Z pewnością potrzebujemy niebiańskiej opieki. Nasze nieśmiertelne
dusze przeznaczone są do tego, aby być towarzyszami aniołów. Poza tym
każdy z nas, jeśli wypełni dobrze swoje powołanie, zajmie jeden z tronów
w niebie, pustych wskutek upadku aniołów, które zbuntowały się
przeciwko Bogu. Co więcej, gdyby nie było anielskich opiekunów, to z
racji ludzkiej słabości i ciągłych ataków upadłych duchów nasze
zmagania, zmierzające do osiągnięcia niebiańskiego celu, mogłyby okazać
się daremne.
Czy jest coś, co diabły mogą uczynić już na samym początku, aby
uniemożliwić nowo narodzonym dzieciom otrzymanie odnawiającej wody
chrztu? Tak, mogą. Wiele młodych dusz jest pozbawionych tej łaski z
powodu utraty życia jeszcze przed narodzeniem w wyniku grzechu aborcji.
Diabły są zdolne do wyrządzania wielkiego zła fizycznego, materialnego i
duchowego.
Przeciwko tym aniołom-wrogom z pewnością potrzebujemy anielskich
opiekunów. Św. Bonawentura mówi: Święty Anioł jest wiernym opiekunem,
który zna miłość panującą między Bogiem a duszą. On jej nie zazdrości,
ani też nie szuka chwały własnej, lecz chwały swego Pana.
Aniołowie pomagają nam zapobiegając niebezpieczeństwom, odpychając
diabłów i powstrzymując ich od wyrządzenia nam fizycznej lub duchowej
krzywdy (np. Dz. 5:18; 12:7; Dn. 6:22). Jednak ich głównym zadaniem jest
oświecanie naszych myśli i inspirowanie naszej woli do działania
zgodnego z prawdą (Dz. 8:26, 10:3). Oni także modlą się za nas i
ofiarowują modlitwy oraz dobre uczynki Bogu, czyniąc je bardziej
skutecznymi wskutek własnego wstawiennictwa (np. Apok. 8:3, Tb. 12:12).
Czasami wymierzają nam kary, aby w ten sposób zmusić nas do poprawienia
się (np. 2 Krl. 24:16). Szczególnie towarzyszą nam w godzinie śmierci,
wzmacniając nas przed największymi atakami Szatana w tym czasie.
Żywoty świętych obfitują w liczne przykłady wstawiennictwa aniołów.
Odwoływaliśmy się do Dziejów Apostolskich, w których przecież opisane
jest anielskie uwolnienie z więzienia św. Piotra.
Św. Hildegunda (+1186) pewnego dnia została napadnięta i
pozostawiona na pewną śmierć. Gdy nie mogła wrócić o własnych siłach,
ujrzała Anioła Stróża, który zbliżył się do niej na białym koniu. Pomógł
jej wstać i zabrał ją do Werony. Tam anioł pożegnał się z nią mówiąc:
Będę zawsze twoim obrońcą gdziekolwiek się udasz.
WIDZIALNI PROTEKTORZY
Pewne wybrane dusze, które od chrztu całkowicie zachowały swoją
niewinność, zostały wynagrodzone specjalnym przywilejem ujrzenia swoich
Aniołów Stróżów w całej okazałości. Tak było w przypadku św. Franciszki z
Rzymu, św. Geralda Majella, św. Gemmy Galgani, św. Marianny od
Dzieciątka Jezus i innych. Spójrzmy na ten przykład: św. Franciszka z
Rzymu (+1440) pochodziła z najznamienitszego rodu. Mimo że bardzo
pragnęła poświęcić się życiu religijnemu, rodzice nakazali jej wyjść za
mąż. Do świętości dążyła ona w stanie małżeńskim.
Urodziła kilkoro dzieci. Jednym z nich był Jan, wyjątkowo pobożny i
obdarzony darem proroctwa. Zmarł anielsko w wieku dziewięciu lat. Rok po
śmierci ukazał się swojej matce, jaśniejący światłem w towarzystwie
młodzieńca jeszcze bardziej lśniącego niż on. Mówił o chwale, jaką się
cieszy w niebie i że przychodzi zapowiedzieć, że także jego siostra,
Agnieszka, wkrótce zajmie miejsce pośród aniołów. Także z polecenia
Bożego przyprowadził młodzieńca, który mu towarzyszył, aby pomagał matce
przez cały ten okres ziemskiego życia. Ów młodzieniec był w
rzeczywistości archaniołem.
Od tego momentu św. Franciszka z Rzymu cieszyła się opieką
archanioła, który według niej, świecił jaśniej niż słońce. Jego blask
był tak silny, że nie mogła na niego patrzeć. Pomagał jej duchowo, a
także bronił wielokrotnie przed atakami Szatana, który stale ją dręczył.
CENNI DORADCY NIEBIESCY
Anioł Stróż, to przede wszystkim doradca duchowy, pobudza nas do
dobrych uczynków; wzbudza w nas pragnienie świętości oraz inspiruje do
czynienia dobra.
Kiedy św. Joanna dArc była jeszcze dzieckiem i pewnego razu
pilnowała swojego stada, usłyszała głos wołający ją po imieniu: Joanno!
Joanno! Zaraz potem otoczona została bardzo jasnym światłem, w środku
którego stał anioł o bardzo dostojnej i przyjemnej fizjonomii, otoczony
przez inne istoty anielskie, które patrzyły z miłością na dziewczynę.
Joanno powiedział anioł do niej bądź dobra i pobożna, kochaj Boga i
nawiedzaj często jego sanktuaria. Następnie anioł zniknął, zaś serce
Joanny zapłonęło ogromną miłością do Boga, a później zaowocowało
złożeniem ślubów wiecznego dziewictwa.
NIEUSTRASZENI WOJOWNICY ORSZAKU PANA
W wielu częściach Pisma św. aniołowie są wspominani jako Niebieskie
Rycerstwo. Dlatego prorok Izajasz mówił o tym, że widział serafinów
głoszących jeden do drugiego: Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów
(Iz. 6:3). A w Apokalipsie wspomniana jest wielka bitwa w niebie,
pierwsza wojna, w której święci aniołowie, prowadzeni przez św. Michała
Archanioła pobili Szatana i innych zbuntowanych aniołów. (Ap. 12:7) W
innych fragmentach aniołowie pojawiają się w wojowniczych misjach. W
drugiej Księdze Kronik na przykład czytamy, że: Sennacheryb, król
Asyryjczyków zajął Judeę i bluźnił przeciwko prawdziwemu Bogu. Wysłał on
poselstwo do Jerozolimy, aby namówić jej mieszkańców do odmówienia
wierności swojemu władcy Ezechiaszowi. Król Judei i prorok Izajasz
rozpoczęli modlitwy, błagając o Boską ochronę przed wrogim wojskiem:
Wtedy Pan wysłał anioła, który wytępił wszystkich dzielnych wojowników
oraz książąt i dowódców wraz z naczelnikami w obozie króla asyryjskiego.
Musiał więc wrócić do swego kraju ze wstydem na twarzy. (2 Krn. 32:21)
OBROŃCY LUDZI I POSŁAŃCY BOGA
Miłosierny i kochający Bóg pragnie naszego wyzwolenia od grzechu. Wyznacza każdemu z nas anioła opiekuna.
W autobiografii św. Antoniego Marii Clareta (+1870) możemy
przeczytać, że w ciągu jednego dnia w chórze Escorialu widział Szatana,
wpatrującego się w niego z wielką wściekłością i urazą, pragnącego
zniweczyć pewne jego plany wobec studentów. A następnie usłyszał głos
św. archanioła Michała: Nie obawiaj się Antoni. Ja będę cię bronić.
W czasie Zwiastowania św. Gabriel, wielki posłaniec i ambasador
Boga, został wysłany do Maryi, aby oznajmić jej o planach Boskiego
Majestatu, dotyczących narodzenia Mesjasza. W opinii wielu teologów, to
archanioł Gabriel oznajmił także o narodzeniu Jana Chrzciciela św.
Zachariaszowi, i to on trzykrotnie ukazał się we śnie św. Józefowi,
oznajmiając mu Wcielenie Syna Bożego w łonie Dziewicy Maryi, nakazując
wyprowadzenie świętej rodziny do Egiptu, aby uniknąć prześladowań
Heroda, a następnie powrót z Egiptu po śmierci okrutnego władcy.
W czasach nam bliższych anioł Portugalii przygotował Łucję, Franciszka i Hiacyntę do kilku objawień Matki Bożej w Fatimie.
NATURA ANIOŁÓW
Aniołowie są czystymi duchami, obdarzonymi intelektem i wolną wolą.
Zostały one wyniesione przez Boga do porządku nadprzyrodzonego, tzn. że
zostały obdarzone łaską uczestniczenia w Jego życiu przez kontemplację
szczęścia wiecznego. One zawsze cieszą się nią, nawet jeśli pełnią swą
misję na ziemi. Są znacznie bardziej inteligentne aniżeli ludzie. Ich
intelekt jest wewnętrzny, a ich wola ogromnie wpływowa. Ponieważ są
absolutnie niezależne od materii, toteż ich wiedza jest odpowiednio
doskonalsza aniżeli ludzi: dla nich widzieć oznacza wiedzieć. U aniołów
wiedza oznacza zrozumienie tego wszystkiego, co zobaczą w swojej
dogłębności, całą istotę bez możliwości mylenia się.
To właśnie z tego powodu próba, której zostali poddani, miała
natychmiastowe i nieodwracalne konsekwencje. Ich pragnienia są absolutne
i kiedy czegoś pragną, to pragną na zawsze. Po próbie, której zostali
poddani, część z nich przeszła już na zawsze do piekła (zbuntowane
anioły), a inni do nieba (wierni aniołowie). Bóg stworzył aniołów, tak jak ludzi, po to, aby Go znali, kochali i
służyli Mu, a także po to, aby Go wielbili, wypełniali Jego nakazy,
zarządzali wszechświatem i dbali o wszystkie gatunki i istoty, które go
tworzą.
Msgr Jean Joseph Gaume pisze: "Jako książęta i rządcy wielkiego Miasta Boga,
które obejmuje cały system stworzeń, aniołowie przewodniczą porządkowi
materialnemu, panują nad ruchem gwiazd, chronią wszystkie elementy i
realizują wszystkie naturalne zjawiska, które napełniają nas radością
albo przerażeniem. Administracja tego rozległego cesarstwa jest rozdzielona między
nich. Część troszczy się o ciała niebieskie, część o ziemskie i ich
elementy składowe: o produkty ziemi, drzewa, rośliny, kwiaty i owoce. Innym powierzone jest rządzenie wiatrem i morzami, rzekami i
źródłami; a jeszcze innym opiekowanie się zwierzętami. Nie istnieje
żadne widzialne stworzenie, duże, czy małe, które pozbawione byłoby
anielskiej opieki".
Często, kiedy Bóg posyła aniołów z misjami do ludzi, aniołowie
przybierają ludzką formę, po to, aby z łatwością dostosować się do
naszej ludzkiej natury. Jednak ta ziemska forma nie ma takiej samej
natury ludzkiej, złożonej z ciała i duszy. Przeciwnie, można to porównać
do związku pracownika z maszyną, którą obsługuje. Używa on maszyny po
to, aby wykonać pewną pracę.
ANIOŁOWIE W SZTUCE
Niestety, aniołowie są często przedstawiani w sztuce w sposób
pozostawiający wiele do życzenia pod względem teologicznym, jak i
estetycznym. Wiele obrazów, które towarzyszą współczesnemu
zainteresowaniu aniołami jest naiwnych, zmysłowych i groteskowych,
bynajmniej niekatolickich. Co jest powszechne, nawet w starszej sztuce
katolickiej, to sentymentalność i brak równowagi: próbuje się podkreślić
dobroć i czystość wiernych aniołów, podczas gdy zaniedbuje się
podkreślenie ich niebywałej inteligencji, jak ubolewa Plinio Correa de
Oliveira w artykule trafnie zatytułowanym: "Czy Anioł Stróż jest mniej
inteligentny od Szatana?" Dla kontrastu pokazuje on przedstawianie
diabłów jako istot przebiegłych, inteligentnych, potężnych jak również
złośliwych oraz cukierkowych Aniołów Stróżów.
CUDOWNA KLASYFIKACJA CHÓRÓW ANIELSKICH
Podział aniołów na dziewięć chórów, zorganizowanych w trzech
hierarchiach, chociaż nie wywodzi się bezpośrednio z Objawienia jest
prawdą wiary. To rozróżnienie jest dokonane według kryteriów,
odnoszących się do Boga, do ogólnego zarządzania światem oraz
szczególnego zarządzania państwami, społecznościami czy osobami. Podczas
gdy wszyscy aniołowie ciągle radują się oglądaniem wiecznej
szczęśliwości, to jednak każdy z tych chórów ma też do wypełnienia
szczególne obowiązki. Trzy chóry pierwszej hierarchii (Serafinów,
Cherubinów i Tronów) mają obowiązek stać obok Boga i głosić Jego chwałę.
Jak głosi Pismo Święte: Ujrzałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym
tronie... Serafiny stały ponad nim...wołał jeden do drugiego: "Święty,
Święty, Święty jest Pan Zastępów". (Iz. 6:1-3) Pan króluje...zasiada na
cherubach (Ps. 98:1).
Trzy następne chóry (Panowań, Mocarstw i Potęg) mają zajmować się
ogólnym kierowaniem i rządzeniem wszechświatem jako całością.
Trzy pozostałe chóry (Księstw, Archaniołów i Aniołów) troszczą się o
właściwe zarządzanie państwami, społecznościami i osobami. Aniołami
Stróżami, jak powszechnie się wierzy są zwykle aniołowie z najniższego
chóru, czasami są nimi archaniołowie.
WNIOSEK: MODLITWA I WIARA W ANIOŁY
Wszystkie aspekty anielskiego świata powinny prowadzić nas do
głębokiej miłości, nawrócenia i wdzięczności dla wszystkich aniołów
świętych, a w szczególności dla Anioła Stróża.
Św. Bernard z Clairvaux komentuje słowa z Psalmu 90 w następujący
sposób: Jak wielką cześć, jak wielką modlitwę, jak wielkie zaufanie
powinny te słowa królewskiego proroka wzbudzać w naszych piersiach!
Cześć dla ich majestatycznej obecności, podziękowanie dla ich
życzliwości, ufność w ich opiekę.
Powinniśmy unikać wszystkiego, co mogłoby zasmucić naszego Anioła
Stróża. Św. Bernard posuwa się dalej mówiąc: Żyj zatem z wielką
ostrożnością, pamiętaj, że aniołowie są obecni, ponieważ Bóg posłał ich,
aby towarzyszyli nam i pomagali na wszystkich drogach. Gdziekolwiek się
zatrzymasz, gdziekolwiek odwrócisz, miej dla nich cześć. Z pewnością
nie odważyłbyś się zrobić czegoś w jego obecności, co odważyłbyś się
uczynić w mojej.
Św. Bonawentura podkreśla ważność posłuszeństwa jakie powinniśmy
okazywać naszym aniołom świętym, przywiązując baczenie do wewnętrznych
głosów i do słuchania ich rad, tak jakby byli naszymi prywatnymi
nauczycielami, opiekunami, mistrzami, przewodnikami, obrońcami i
pośrednikami do tego stopnia, aby uciec przed winą grzechu, jak również,
aby rozwinąć cnotę i dążyć do osiągnięcia pełnej doskonałości oraz
miłości Pana.
Święty Stanisław Kostka (+1568), był tak wielkim czcicielem swego
Anioła Stróża, którego stale oglądał, że: Kiedy równocześnie mieli
przejść przez drzwi, to ten przepuszczał swojego Anioła pierwszego.
Kiedy zaś czasami Anioł nie chciał pierwszy przekroczyć progu, to ten
nalegał tak długo, dopóki Anioł nie ustąpił.
Bogu podoba się to, że istnieje tak wiele, pięknych przykładów,
zachęcających do czczenia i modlenia się do tych błogosławionych,
anielskich duchów, którymi Bóg w swoim miłosierdziu obdarzył nas jako
stróżami, doradcami, opiekunami i posłannikami - szczególnie cennymi w
tym neopogańskim świecie, w którym żyjemy - po to, byśmy osiągnęli życie
wieczne!
Jeśli św. Teresa z Avila i inni mogli ubolewać nad tym, że diabły
pragną bardziej naszego zniszczenia, aniżeli my sami wyzwolenia, to my
możemy szukać schronienia w twierdzeniu św. Jana Bosco, że nasi
Aniołowie Stróżowie pragną pomóc nam bardziej, aniżeli my sami pragniemy
ich pomocy. Obyśmy nie odrzucali tak ogromnej miłości i
wspaniałomyślności.
Za: http://www.piotrskarga.pl/aniolowie--czlowiek-i-wszechswiat,438,791,p.html
