Będąc sługą wszystkich, mam obowiązek służyć
wszystkim i udzielać wonnych słów mojego Pana.
Postanowiłem w tym liście i orędziu przekazać wam
słowa Pana naszego Jezusa Chrystusa, który jest Słowem
Ojca, i słowa Ducha Świętego, które są duchem i
życiem. On to, będąc bogaty ponad wszystko, zechciał
wybrać na świecie ubóstwo wraz z Najświętszą
Dziewicą, Matką swoją. Poddał jednak swą wolę woli
Ojca, mówiąc: Ojcze, niech się stanie wola Twoja, nie
jak Ja chcę, ale jak Ty.
Wola zaś Ojca była taka, aby Syn Jego
błogosławiony i chwalebny, którego nam dał i który
narodził się dla nas, ofiarował siebie samego przez
własną krew jako ofiara i żertwa na ołtarzu krzyża,
nie za siebie, przez którego stało się wszystko, ale
za nasze grzechy, zostawiając nam wzór, abyśmy szli za
Nim Jego śladami.
I chce, abyśmy wszyscy zostali przez Niego zbawieni i
przyjmowali Go czystym sercem i czystym ciałem. Jak
szczęśliwi i błogosławieni są ci, którzy miłują
Boga i czynią tak, jak sam Pan mówi w Ewangelii:
Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem i
całą swoją duszą, a swego bliźniego jak siebie
samego. Miłujmy więc Boga i uwielbiajmy Go czystym
sercem i czystym umysłem, bo On, tego ponad wszystko
pragnąc, powiedział: Prawdziwi czciciele będą
oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie. I wychwalajmy
Go, i módlmy się w dzień i w nocy, bo zawsze
powinniśmy się modlić i nie ustawać.
Powinniśmy również pościć i powstrzymywać się
od nałogów i grzechów, i od nadużywania pokarmu i
napoju, i być katolikami.
Powinniśmy również nawiedzać często kościoły
oraz szanować i czcić duchownych, nie tyle dla nich
samych, bo mogą być grzesznikami, ile dla ich urzędu i
posługi wobec Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa,
które oni konsekrują na ołtarzu, sami przyjmują i
innym udzielają. I bądźmy wszyscy mocno przekonani,
że nikt nie może inaczej się zbawić, jak tylko przez
święte słowa i Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa,
które duchowni głoszą, przekazują i udzielają.
Zwłaszcza zaś zakonnicy, którzy wyrzekli się świata,
mają obowiązek czynić to, co większe i lepsze, ale i
tamtych nie zaniedbywać.
Powinniśmy miłować naszych nieprzyjaciół i dobrze
czynić tym, którzy nas nienawidzą. Powinniśmy
zachowywać przykazania i rady Pana naszego Jezusa
Chrystusa. Powinniśmy również wyrzec się siebie
samych i poddać ciała nasze pod jarzmo służby i
świętego posłuszeństwa, jak to każdy przyrzekł
Panu.
Nie powinniśmy być mądrymi i roztropnymi według
ciała, lecz raczej bądźmy prostymi, pokornymi i
czystymi.
Nie pragnijmy nigdy górować nad innymi, lecz
bądźmy raczej sługami i poddanymi wszelkiemu ludzkiemu
stworzeniu ze względu na Boga. A na tych wszystkich,
którzy będą to czynić i wytrwają aż do końca,
spocznie Duch Pański i uczyni w nich mieszkanie i
miejsce pobytu. I będą synami Ojca niebieskiego,
którego dzieła czynią. I są oblubieńcami, braćmi i
matkami Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Wszystkich, do których dotrze ten list, ja brat
Franciszek, sługa wasz najmniejszy, proszę i zaklinam w
miłości, którą jest Bóg, abyście te wonne słowa
Pana naszego Jezusa Chrystusa przyjęli z pokorą i
miłością i spełniali je, i zachowywali. A tych
wszystkich, którzy je życzliwie przyjmą i zrozumieją,
i jeśli wytrwają w tym aż do końca, niech
błogosławi Ojciec i Syn, i Duch Święty. Amen.
Módlmy się. Boże, Ty sprawiłeś, że Seraficki
Ojciec Franciszek żyjąc w ubóstwie i pokorze
upodobnił się do Chrystusa, + daj, abyśmy idąc tą
drogą naśladowali Twojego Syna * i zjednoczyli się z
Tobą pełni wesela i miłości. Przez naszego Pana
Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą żyje i
króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez
wszystkie wieki wieków. Amen.
Z Listu św. Franciszka z Asyżu do
wszystkich wiernych
