Kiedy Marja przyszła na świat, dano jej imię,
które Bóg przez aniołów objawił jej rodzicom; tak
mówi pisarz kościelny, św. Antoni z Florencji.
Imię Marja, według św. Bonawentury, ma różne
znaczenia. Znaczy ono "morze", bo Marja jest
jakoby morzem łask Ducha św. Imię Marja znaczy też
tyle co "gwiazda", bo Marja jest gwiazdą
najpotężniejszą, przyświecającą nam w różnych
ciemnych i smutnych chwilach życia naszego. Imię Marja
znaczy również "pani", bo jest ona panią
aniołów i pogromicielką szatana, jako Matka Jezusa,
dlatego mówi o Marji Bernard św.: "Dał Ci Bóg, o
Marjo, imię, aby na to imię wszelkie klękało kolano:
niebieskie, ziemskie i piekielne!".
Potężnemu Imieniu Marji zawdzięczamy wiekopomne
zwycięstwo krzyża nad półksiężycem,
chrześcijaństwa nad Turkiem. Stwierdza to Kościół,
który na dzień św. Imienia Marji, 12 września, podaje
do czytania, że papież Innocenty XI pomocy Marji
przypisywał cudowne oswobodzenie Wiednia przez naszego
Jana Sobieskiego.
Przez Marję do Jezusa! - takie
jest hasło katolików. Pochwała Marji nie schodzi z ust
naszych, cześć Jej przepełnia serca nasze. Stąd
najulubieńszą, najczęstszą modlitwą Kościoła i
wiernych jest Zdrowaś Marjo... i Święta Marjo... Kto
wzywa imienia Marji, dozna Jej pociechy i pomocy w
każdej potrzebie duszy, jak to wypowiada św. Bernard w
swej modlitwie, pełnej ufności:
"Pomnij, o najmiłościwsza Marjo Panno, iż od
wieków nie słyszano, aby ktokolwiek uciekający się
pod Twoją obronę, błagający o Twoją pomoc i
żebrzący Twego wstawienia, został przez Ciebie
opuszczony. Tą ufnością ożywiony, o Panno nad
pannami, o Matko, do Ciebie biegnę, do Ciebie
przychodzę, jako grzesznik płaczący stawam przed
Tobą. Nie chciej, Matko Słowa Wcielonego, gardzić
słowami moimi, ale usłysz je łaskawie i wysłuchaj.
Amen.".
Rok Boży w liturgii i tradycji Kościoła
świętego, Katowice 1931 r.
