Zakon Twój w pośród Serca. Ps. 39.
„Pan nasz dał mi poznać, powiada Błogosł. Małgorzata-Marja, że wielka żądza, jaką pała, aby Go ludzie doskonale miłowali, skłoniła Go do objawienia im Swojego Serca, i oddania Go im, w tych ostatnich czasach, jako ostateczny wysiłek miłości. Że tym sposobem otworzył im wszystkie skarby miłości, łaski, miłosierdzia, poświęcenia i zbawienia, jakie to Serce zawiera w sobie: iżby ci wszyscy, którzy pragną oddawać Mu cześć i pozyskiwać dla Niego Serca innych ubogaconymi zostali z rozrzutnością skarbami, których to Boskie Serce jest źródłem płodnem i niewyczerpanem. (Życie Bł. Małgorzaty-Maryi)."
Serce Przenajświętsze Jezusa, mówi pewien wielki sługa Boży, jest stolicą cnót wszystkich, źródłem błogosławieństwa, ucieczką dusz świętych. Serce to goreje ciągle miłością ludzi, ciągle otworem stoi, dla wylewania na nich obfitości łask wszelkiego rodzaju; zawsze czułe na ich niedolę, zawsze skłonne przygarnąć ich i przytulić... stać się dla nich schronieniem, siedzibą, rajem w pielgrzymce tego życia!...
Pójdźcie do Niego, wy nade wszystko, co krzyża ciężarem przytłoczeni jesteście; wy! pokusami dręczeni; wy, coście w rozliczne popadli nędze. Serce Jezusa wzywa, zaprasza was, czeka na was, nagli i pragnie wam ulżyć; do was pełnemi tkliwości przemawia słowy: Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a ja was ochłodzę (Math. 11, 28).
Smutki i tęsknoty, których często na tym doznajemy świecie, szkodzą nieraz duszom naszym: Serce zatem Jezusa odkryło nam tajemnicę chronienia się w Rany Jego, a szczególniej w Ranę najsłodszego Serca, gdzie znajdujemy źródło pociech i radości.
Błogosławiony Henryk, ściśniony dnia jednego głębokim smutkiem, z przyczyny niepewności zbawienia swego: usłyszał głos z nieba, który go niepojęcie ucieszył. Głos ten, takiemi zabrzmiał wyrazy: Powstań, a wnijdź w Rany Moje, w Nich bowiem jedyne twoje znajduje się szczęście.
Postanowienie do wykonania
Jakkolwiek wielkie byłyby winy nasze, nierozpaczajmy przecież nigdy, ale pomnijmy zawsze, iż dla dośćuczynienia za nie, mamy w swem posiadaniu wszystkie zasługi Jezusowego Serca. Rzućmy się więc co najprędzej w to Przenajśw. Serce, otwarte zawsze na przyjęcie, by największych grzeszników, i powiedzmy Mu: o Panie ! niechże przepaść bezdenna nędzy mojej przyzwie na mnie przepaść niezgłębioną miłosierdzia Twego; boś wyrzekł przez Swego Proroka: przepaść przepaści wzywa. (Ps. 61, 8).
Iskierka ognia w bezdenny wrzucona ocean, nie tak szybko zgaśnie, jak szybko tym sposobem zgładzone zostają wszystkie winy nasze: w piekle dopiero nie wolno mieć nadziei w Sercu Jezusowym; lecz dopóki w tem jesteśmy życiu, choć bardzo niewdzięcznych, Ono nas kocha, zaprasza i przywołuje do Siebie.
Modła strzelista. Serce Jezusa! Ty będziesz moją nadzieją w niespokojności; Ty cieniem orzeźwiającym staniesz się dla mnie, przeciw upałom namiętności. (Iza. 23, 11).
Boskie Serce i t. d. Serce bez zmazy i t. d.
Módlmy się:
Boże, Któryś sprawił, że nam biednym dzieciom Adama, w burzliwej po morzu świata żegludze, Najsłodsze Serce Jezusa na kształt świetnej przyświeca gwiazdy: daj, niech rozpacz nigdy do naszych serc nie ma przystępu; ale raczej spraw Panie, aby Toż Serce Jezusa, w każdem niebezpieczeństwie było nam ocalenia przystanią, i miejscem pewnej ucieczki. Amen.
Miesiąc Czerwiec poświęcony czci Najsłodszego Serca Pana Jezusa, Warszawa 1874, s. 101-104.
