Uczynione przez Ojca de la Colombiere, Kapłana Towarzystwa Jezusowego
O Serce najświętsze Jezusa, które pałasz miłością ludzi, lubo nie znajdujesz w sercach tychże ludzi, tylko twardość, zapomnienie i wzgardy... Kochasz, a nie jesteś kochanem, nie znamy nawet miłości Twojej; bo nie staramy się o przyjmowanie darów, przez które chciałobyś nam onej dowieść. Na wynagrodzenie tylu zniewag i tak okrutnej niewdzięczności, o najczcigodniejsze Serce Jezusa mojego, i dla uniknienia, o ile zdołam, wpadnięcia w podobneż nieszczęście, ofiaruję Ci serce moje, z wszelkiemi poruszeniami, do jakich jest zdolne, oddaje się całkowicie Tobie, i od tej chwili oświadczam: szczerze, tak mi się zdaje, że pragnę zapomnieć siebie samego, i wszystkiego, coby ze mną stosunek mieć mogło, dla zniesienia przeszkody, któraby mi mogła wzbronić wnijścia do tego Boskiego Serca, któreś Ty dla mnie najlitościwiej otworzyć pozwolił; w którem pragnę żyć i umierać, wraz z Twemi najwierniejszemi sługami, cały przejęty i rozpalony miłością Twoją. Ofiaruję temu Sercu wszystko, czem jestem z Twojej łaski, i wszystko, czem będę przy jej pomocy, w ciągu życia mojego i błagam Cię najpokorniej, racz przyjąć całkowitą daninę, jaką Ci czynię z całego siebie, i rozrządź nią, jak Ci się spodoba.
O Najświętsze Setce Jezusa! naucz mię doskonałego zapomnienia samego siebie, naucz mię, co mam czynić, bym osiągnął doskonałą miłość Ciebie. Czuję w sobie wielką wolę podobania się Tobie, i wielką niemoc osiągnienia skutku pragnień moich, bez łaski szczególniejszej, której tylko od Ciebie chcę oczekiwać. Panie, uczyń we mnie wolę Twoję; wiem, iż się onej bardzo sprzeciwiam, ale poddaj mię całkowicie Tobie; Ty Samo racz wszystko zdziałać, o Boskie Serce Jezusa! Ty Samo mieć będziesz chwałę z uświętobliwienia mego, jeśli świętym zostanę; dokończ więc Panie, dokończ dzieła Twojego. Amen.
Miesiąc Czerwiec poświęcony czci Najsłodszego Serca Pana Jezusa, Warszawa 1874, s. 199-200.
