Taką szanse mają tylko te dusze , które w ciągu życia całkowicie
dostosowały się do woli Boga. Ich życie pełne musi być heroicznej
miłości do Jezusa. Cena szczęścia wiecznego jest wysoka. Żaden
krzyż dźwigany przez życie nie jest za ciężki , gdyż Bóg nigdy nie
wymaga od człowieka tego , co przekracza jego możliwości. W sferze duchowej dusza musi oddzielić się od miłości do siebie. Musi pozbyć się własnych namiętności , a czynić tylko to , co się jemu podoba. A ponieważ jest to niezwykle trudne wyzwanie , dlatego tak mało dusz trafia bezpośrednio do nieba z ominięciem czyśćca. Ludzie na ogół nie zdają sobie sprawy , że najmniejszy nawet grzech musi być na ziemi albo w czyśćcu odpokutowany. Mała nawet zasługa na ziemi ma „tam” dziesięciokrotnie wyższą wartość. Za każdy ‘tu” nie odpokutowany grzech „tam” trzeba będzie ponieść o wiele cięższą karę. A kto odłoży pokutę do przymusowych cierpień , w czyśćcu , ten z żadnych ulg Bożego Miłosierdzia nie skorzysta. Jakże więc cudownie wielka jest moc świadomie przyjętego i Bogu ofiarowanego cierpienia. Kary czyśćcowe są proporcjonalne do grzechów. Wiadomo ,że zaczynają się w trzy dni po śmierci , a czas ich trwania
jest bardzo zróżnicowany ;od kilku godzin lub dni aż do dnia Sądu
Ostatecznego. Czas trwania oczyszczania jest dla każdej duszy inny. Mistyczka Anna Maria Lindmayr porównuje , że „jedna godzina czyśćca
wydaje się duszom jak 20 lat w wielkim cierpieniu na ziemi”, Porównując jedna bardzo niedoskonale długość kar czyśćcowych do czasu
ziemskiego , jakiej to próby podejmują się niektórzy mistycy na
podstawie informacji przekazanych im przez dusze czyśćcowe , wynika , że
przeciętny pobyt w czyśćcu trwa od 20 do 40 lat.
