POD OPIEKĄ ŚW. JÓZEFA I ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA

Contemplare et contemplata aliis tradere

Veritas liberabit vos

czwartek, 30 maja 2019

65 lat temu - 29 maja 1954 r. Św. Pius X został kanonizowany przez Papieża Piusa XII


29.V.2019 r. przypada 65 rocznica uroczystej kanonizacji.
 
29 maja 1954 roku w Watykanie Papież Pius XII kanonizował swojego Wielkiego Poprzednika na Stolicy Św. Piotra, Św. Piusa X - ostatniego do dnia dzisiejszego kanonizowanego Papieża. 
Była to jedna z ostatnich jak dotąd ważnych i prawowitych kanonizacji w Kościele katolickim.
Stᵉ. Pie X - ora pro nobis!

niedziela, 26 maja 2019

KS. PIOTR XIMENES: NA NIEDZIELĘ V PO WIELKIEJNOCY


Znalezione obrazy dla zapytania Ewangelia u Jana św. w rozdz. 20 


Ewangelia u Jana św. w rozdz. 16


Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli o co prosić będziecie Ojca w Imię moje, da wam. Słowa te Pana Jezusa wzięte w rozbiorze, zdolne są przejąć serca nasze najwyższym szacunkiem ku modlitwie i dać nam poznać całą wartość i cenę jej. Ta obietnica Pana Jezusa wysłuchiwania wszystkich próśb naszych w Imię Jego czynionych, może przynieść największą i najprawdziwszą pociechę duszy, aczkolwiek o zbawienie swoje troskliwej, bo bez niej, któżby znając ułomność, słabość i do grzechu skłonność swoją mógł się spodziewać osiągnąć Niebo. My jesteśmy tu na ziemi prawdziwymi żebrakami, nie mamy i nie możemy mieć żadnego daru łaski, żadnego dobra, żadnej cnoty, żadnej prawie świętej myśli, jeżeli ich sobie od Nieba nie użebrzemy. Pan Bóg chce dla naszego upokorzenia, abyśmy czuli niedołężność i niemoc naszą, i od Jego tylko pomocy wszystkiego się spodziewali, gdyż, gdybyśmy sami przez się świętymi stać się mogli i jakie dobra nadawać sobie zdołali, to by nas pycha tak nadętymi myślami napełniła, iżbyśmy się Bogu równać chcieli i grzechu złych Aniołów, których Pan z Nieba za pychę do piekła wtrącił, winnymi się stali. Modlitwa jest dla nas jedynym środkiem otrzymania wszystkich łask od Boga, modlitwa jest dla nas jakby monetą, którą darów Niebieskich dokupić się możemy, bez modlitwy żaden człowiek na świecie świętym i dobrym się stać nie może.

sobota, 25 maja 2019

Rocznica przeniesienia relikwii św. Ojca Dominika


ospemmiram
       Zgodnie ze swoją wolą, Dominik Guzman został pochowany "pod stopami braci" w kościele św. Mikołaja w Bolonii. Mimo że wielu chorych zaświadczało, iż doznawali uzdrowień przy jego grobie, bracia nie chcieli ich uznawać, a nawet niszczyli dziękczynne wota. W końcu 24 maja 1233 roku papież Grzegorz IX pozwolił na przeniesienie ciała Dominika do marmurowego grobowca, w obecności legata papieskiego, arcybiskupa Rawenny, Teodoryka i bł. Jordana z Saksonii (następcy Dominika) oraz wielu braci uczestniczących w kapitule generalnej dominikanów w Bolonii. Wtedy to "cudowny zapach unosił się ze świętego ciała, dając wszystkim dobitne świadectwo, że ten człowiek był dobrą wonią Chrystusa. Arcybiskup odprawił uroczystą Mszę św., a ponieważ działo się to we wtorek po Zesłaniu Ducha Świętego, chór zaśpiewał antyfonę na wejście: «Przyjmijcie wdzięczną woń waszej chwały»". Był to początek procesu kanonizacyjnego, zakończonego 3 lipca 1234 roku, kiedy papież Grzegorz IX ogłosił Dominika świętym. Bł. Jan z Vercelli, szósty generał Zakonu, wystawił mu godniejszy grobowiec, w którym 5 czerwca 1267 roku złożono relikwie św. Dominika.

czwartek, 23 maja 2019

O. Jacek Woroniecki OP: Patriotyzm a nacjonalizm*


Obraz może zawierać: 1 osoba, zbliżenie 

       ,,Z miłości i czci dla rodziców i rodziny wyrasta miłość do społeczeństwa, w którym się wyrosło, zwana miłością ojczyzny lub patriotyzmem. Obie te nazwy świadczą, że idzie tu poniekąd o przedłużenie i rozszerzenie tego, co każdy winien jest swemu ojcu.

Nieraz można spotkać się z mniemaniem, że patriotyzm jest czymś dobrym i koniecznym, a nacjonalizm jest jego zwyrodnieniem. Jest to pogląd zupełnie fałszywy, każdy bowiem z tych wyrazów odnosi się do czego innego. Nacjonalizm oznacza doktrynę o życiu narodowym, jego źródłach, obowiązkach, zakresie, słowem o roli, jaka w planie Bożej Opatrzności przysługuje obyczajom, które są istotnym wiązadłem jedności narodowej. Temu zagadnieniu poświęciliśmy § 19 (t. I). Tymczasem patriotyzm oznacza cześć, którą człowiek winien mieć dla tej społeczności, która go wychowała, a więc państwa i narodu, a właściwie pewien zespół cnót, łączących się z tą czcią i będących jej podłożem.

wtorek, 21 maja 2019

Ks. bp Tihamer Toth: Uczciwa kobieta

Obraz może zawierać: 2 osoby 
    „Uczciwa kobieta!" Na uczciwości kobiet opiera się życie społeczeństw! Mężczyźnie podoba się kobieta — to rzecz naturalna, ale szuka w kobiecie czegoś więcej niż zalet naturalnych — szuka w niej cnót Najświętszej Panny, czyli kobiet o kulturze duchowej. Ta kultura bowiem chroni naturę; gdzie kultura upadła, gdzie kobieta zatraca subtelność, uczciwość, czystość, tam mężczyzna zatraca idealny pogląd na kobietę, a społeczeństwo ginie. Tak zginęły narody starożytne. Ludzkość dzięki ideałom Najświętszej Panny potrafiła znowu wypłynąć.

Prawdziwą radość daje nam kult Maryi! Jemu zawdzięczamy, że — chwała Bogu — nie brak kobiet, które całą duszą chcą się upodobnić do Najświętszej Panny; że są matki, które sumiennie wypełniają rodzicielskie obowiązki, nie unikają dzieci i starają się je dobrze wychować.

Ks. bp Tihamer Toth


Za:  https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1083058898546463&set=a.348095165376177&type=3&theater

niedziela, 19 maja 2019

KS. PIOTR XIMENES: NA NIEDZIELĘ IV PO WIELKIEJNOCY


Znalezione obrazy dla zapytania Ewangelia u Jana św. w rozdz. 20 


Ewangelia u Jana św. w rozdz. 16

Idę do Tego, który mnie posłał: a żaden z was nie pyta mię, dokąd idziesz? ale iżem to wam powiedział, smutek napełnił serce wasze. Te słowa Pana Jezusa wyrażają koniec poselstwa Jego, i jako dokonawszy dzieła odkupienia narodu ludzkiego, po które na ziemię zeszedł był, wracał do Ojca, od którego posłanym na świat został był. Daj Boże, abyśmy i my w godzinę śmierci naszej, mogli powiedzieć z ufnością równie jak Pan Jezus, idziemy do Tego, który nas posłał. Wykonaliśmy wszystkie dobre uczynki, których nam Pan sposobność podać raczył, spełniliśmy zamiary Boskie nad nami czyniąc to wszystko dobre, któreśmy wiedzieli móc się podobać Bogu naszemu, a teraz ufając w miłosierdziu Jego, które przebacza łatwo lekkie przewinienia nie ze złości, ale z nieostrożności popełnione spodziewamy się wrócić na łono tego Boga, któren nas nie po co innego na ten świat zesłał, jak dla skarbienia sobie zasług przed Nim i zasłużenia na żywot wieczny.

sobota, 18 maja 2019

+ PIUS XII - INVICTUS ATHLETC CHRISTI - "Niezwyciężony bohater Chrystusowy" - o św.Andrzeju Boboli

 
PIUS XII
+ ENCYKLIKA
INVICTUS ATHLETC CHRISTI
- "Niezwyciężony bohater Chrystusowy"
 
         W TRZECHSETNĄ ROCZNICĘ CHWALEBNEGO MĘCZEŃSTWA ŚW. ANDRZEJA BOBOLI

Czcigodnym Braciom, Patriarchom, Prymasom, Arcybiskupom, Biskupom i innym Zwierzchnikom Diecezji żyjącym ze Stolicą Apostolska w pokoju i jedności. PIUS PAPIEŻ XII przesyła pozdrowienie i błogosławieństwo Apostolskie.

Jest naszym gorącym pragnieniem, żeby wszyscy po całym świecie uczestnicy chlubnego miana katolików, a zwłaszcza ci synowie ukochanej przez nas polskiej ziemi, dla których Niezwyciężony Bohater Chrystusowy Andrzej Bobola jest chlubą i wspaniałym wzorem chrześcijańskiego męstwa w trzechsetletnią rocznicę jego zgonu, pobożnym sercem i umysłem rozważyli jego męczeństwo i jego świętość.

Nie chcemy więc pominąć tej pamiętnej chwili, która złotymi zgłoskami zapisana jest w rocznikach Kościoła, żeby nie powiedzieć czegoś o jego życiu i cnocie i żeby, tak Wam, Czcigodni Bracia, jak wiernym waszej pasterskiej pieczy zwierzonym przez to okólne pismo nie wskazać w nim przykładu, który by każdy wedle swojego stanu i zawodu mógł obrać za przedmiot naśladowania.

wtorek, 14 maja 2019

13 maja 1917 - Rocznica objawień fatimskich


Obraz może zawierać: 2 osoby, niebo i na zewnątrz 

     ,,Ja, wasza Matka, nie skrzywdzę was, ze Mną nie macie się czego obawiać, żadna krzywda nie może wam się stać, jeśli Mnie wysłuchacie, podążycie za Mną, przyjmiecie Mnie."

niedziela, 12 maja 2019

KS. PIOTR XIMENES: NA NIEDZIELĘ III PO WIELKIEJNOCY


Znalezione obrazy dla zapytania Ewangelia u Jana św. w rozdz. 20 


Ewangelia u Jana św. w rozdz. 16

Słowa Pana Jezusa w tej całej Ewangelii są pełne tajemnic, a wyrozumienie ich, zdolne jest napełnić najwyższą pociechą i radością ludzi prawdziwie na służbę Jego oddanych. Te pierwsze słowa Jego, maluczko, a już mię nie ujrzycie, i znowu maluczko, a ujrzycie mię, zawierają proroctwo śmierci i zmartwychwstania Jego, które uczniom swoim długi czas przed dokonaniem Męki swojej ogłaszał, a oraz zawierają tajemnice sekretnych, wewnętrznych nawiedzeń Chrystusa Pana, serc pobożnych i miłością Jego napełnionych, które ledwo się obecnością Jego pocieszą, aż znowu pozbawionymi jej słodyczy bywają.

Nie zrozumieli Uczniowie Jego zrazu znaczenia słów, które im mówił, a przeto też między sobą o nie zapytywać się zaczęli. Przeniknąwszy zaś Chrystus Pan myśli ich, wytłumaczył im sam znaczenie słów swoich i rzekł: Pytacie między sobą, iżem rzekł: maluczko, a nie ujrzycie mnie i znowu maluczko, a ujrzycie mię. Zaprawdę, zaprawdę mówię wam, iż wy będziecie płakać i narzekać, a świat się będzie weselił, a wy się smucić będziecie, ale smutek wasz w radość się obróci.

sobota, 11 maja 2019

czwartek, 9 maja 2019

środa, 8 maja 2019

Prośba o modlitwę

Prosimy o modlitwę w następującej intencji: "o zdrowie i siły dla Zuzanny, o szybką diagnozę i pomoc w wyleczeniu." Bóg zapłać!

niedziela, 5 maja 2019

KS. PIOTR XIMENES: NA NIEDZIELĘ II PO WIELKIEJNOCY


Znalezione obrazy dla zapytania Ewangelia u Jana św. w rozdz. 20

Jam jest Pasterz dobry, dobry Pasterz duszę swą daje za owce swoje. Pan Jezus przez przyrównanie, które dziś przybiera na siebie dobrego pasterza, ma na celu okazanie nam czułej pilności i pieczołowitości, które nad nami mieć nie przestaje, i wzbudzenie w nas przez to uczuć ufności i miłości w sobie. Pan Jezus w istocie sprawuje ciągle urząd pasterza nad duszami naszymi. On to czuwa nieustannie nad nimi, podaje pomoc w pokusach, aby nas uchronić od sideł diabelskich, od paszczy tego okrutnego wilka szukającego kogo by pożreć. On wynajduje pasze dla owieczek swoich, dostarczając nam sposobów dokonania sprawy zbawienia naszego, prowadząc nas w miejsca wśród osób mogących w nas obudzić uczucia pobożności, podając nam sposobności, oświecenia się w Religii świętej. On karmi sam owieczki swoje chlebem nauki swojej, pokarmem niewidzialnym Boskich natchnień swoich, tuczy na żywot wieczny własnym ciałem swoim. Pan Jezus co większa jako prawdziwie za wzór służyć mogący pasterz, zeszedł z Nieba, dla szukania przez 33 lata zgubionych owieczek Ojca swojego. Cały świat i wszyscy na nim zostający ludzie bez pośrednictwa Jezusa Chrystusa staliby się byli łupem mocarstwa piekielnego, gdyż po spełnionym grzechu pierwszego człowieka, nikt nie mógłby był być bez ofiary Jezusa Chrystusa pojednanym z Bogiem i należeć do uczestnictwa Chwały Królestwa Niebieskiego. Jedna tylko śmierć i męka Jezusa Chrystusa mogła zadosyćuczynić sprawiedliwości Boga Ojca, wyjednać nam prawo do tego Królestwa, a tak Chrystus Pan jako prawdziwie dobry i najmiłościwszy pasterz nie wahał się wydać duszy swej za owieczki swoje, i obronić je utratą własnego życia od grożącego im nieszczęścia wiecznego potępienia.

sobota, 4 maja 2019

RYCERSTWO NIEPOKALANEJ - LIST NA MAJ

Maj - miesiąc poświęcony Najświętszej Maryi Pannie
       Maj to w Kościele okres szczególnej czci Matki Bożej. Szczególnie w Polsce gromadzimy się wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i figurach przydrożnych. Pierwsze nabożeństwa majowe zaczęto odprawiać w Polsce w połowie XIX wieku w Płocku, Toruniu, Nowym Sączu i Krakowie, a od 1852 r. - uroczyście w kościele Świętego Krzyża w Warszawie. Po 30 latach stało się ono bardzo popularne i znane w całym kraju.

Rodowód tych nabożeństw jest jednak znacznie wcześniejszy niż się powszechnie uważa.

Gromadzenie się i śpiewanie pieśni na cześć Matki Bożej było znane już na Wschodzie w V wieku. W Kościele zachodnim w I tysiącleciu maj jako miesiąc Maryi święcono raczej sporadycznie. Dopiero na przełomie XIII i XIV w. powstała myśl, aby ten miesiąc poświęcić Maryi. Pierwszym, który rzucił tę myśl, był król hiszpański Alfons X (+ 1284). Władca ów zapraszał do udziału w nabożeństwach majowych, sam często brał w nich udział i swoim poddanym zalecał gromadzenie się w porze wieczornej na modlitwy wokół figur Matki Bożej. Dominikanin bł. Henryk Suzo (+ 1366), uczeń Jana Eckharta i przyjaciel Jana Taulera, znanych mistyków średniowiecza, wyznaje, że jako pacholę zbierał w maju kwiaty i niósł je do stóp Matki Bożej. Lubił z kwiatów pleść wieńce i kłaść je na głowę figur Bożej Rodzicielki. Matka Boża nagrodziła go za to wizją chwały, jaką odbiera od Aniołów. W roku 1549 ukazała się w Niemczech książeczka pod tytułem: Maj duchowy, gdzie po raz pierwszy maj został nazwany miesiącem Maryi. W żywocie św. Filipa Nereusza (+ 1595) czytamy, że gromadził on dziatwę przy figurach i obrazach Matki Bożej, śpiewał z nimi pieśni, zbierał kwiaty i zachęcał do składania ku Jej czci kwiatów, duchowych ofiar i wyrzeczeń. Nowicjusze dominikańscy we Fiesole (w latach 1677-1709) w maju gromadzili się przed wizerunkiem Najświętszej Maryi i czcili ją muzyką, śpiewem i składaniem duchowych wyrzeczeń. Jednakże za autora właściwych nabożeństw majowych historycznie uważa się jezuitę, o. Ansolani (1713). On to w kaplicy królewskiej w Neapolu codziennie w maju urządzał koncert pieśni ku czci Bożej Matki, który kończył się błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem.

czwartek, 2 maja 2019