POD OPIEKĄ ŚW. JÓZEFA I ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA

Contemplare et contemplata aliis tradere

Veritas liberabit vos

niedziela, 30 grudnia 2018

Słowa Świętych do nas kierowane

Znalezione obrazy dla zapytania św. Wawrzyniec Justiniani 
    "W modlitwie czystej zapala się ogień, pierzcha pokusa, ustępuje smutek, duch się odnawia, cnota osłabiona się umacnia, gorliwość się rozpłomienia, oziębłość znika, rdza występków się niszczy, iskry niebieskich pragnień wzlatują."

św. Wawrzyniec Justiniani

    "Miej zaufanie do tego, że jesteś dokładnie tam, gdzie powinieneś być. Nie zapominaj o nieograniczonych możliwościach, które rodzą się z wiary. Używaj darów, które otrzymałeś i dziel się miłością, która została Ci ofiarowana."

św. Teresa z Avila

sobota, 29 grudnia 2018

Litania do Przenajświętszego Dziecięcia Jezus

Znalezione obrazy dla zapytania dzieciątko Jezus 
LITANIA DO PRZENAJŚW. DZIECIĘCIA JEZUS (1858 r.)
(dla odmawiania przy odwiedzinach Dzieciątka Jezus wystawionego od uroczystości Bożego Narodzenia do Trzech Króli.)

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Dziecię Jezu, wysłuchaj nas.
Dziecię Jezu, usłysz nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Dziecię, Synu Boga żywego,
Dziecię, Synu Maryi Panny,
Dziecię, zrodzone jeszcze przed wschodem gwiazdy zarannej,
Dziecię, Słowo które się stało Ciałem,
Dziecię, Mądrości Ojca Twojego,
Dziecię, poświęcające czystość Twej Matki,
Dziecię, Synu jednorodzony Ojca Twojego
Dziecię, Synu pierworodny Twej Matki,
Dziecię, Obrazie Ojca Twojego,
Dziecię, Początku Twej.Matki,
Dziecię, Światłości Ojca Twojego,
Dziecię, Chwało Twej Matki,
Dziecię, równy Ojcu Twojemu,
Dziecię, we wszystkiem posłuszne Twej Matce,
Dziecię, Boże nasz,
Dziecię, Bracie nasz,
Dziecię, płaczące w kolebce,
Dziecię, grzmiące w niebiosach,
Dziecię, upragnienie Mędrców,
Dziecię, kruszące bałwany,
Dziecię, pełne gorliwości ku chwale Ojca Twojego,
Dziecię, wszechmocne w niemocy,
Dziecię, potężne w słabości,
Dziecię, Skarbnico łask wszelkich,
Dziecię, Źródło czystej miłości,
Dziecię, naprawiające chwałę niebieską,
Dziecię, przywracające łasko ziemi,
Dziecię, Wodzu Aniołów,
Dziecię, Szczepie Patryarchów,
Dziecię, Słowo Proroków,
Dziecię, Pożądanie pogan,
Dziecię, Radości pasterzy,
Dziecię, Światłości Mędrców,
Dziecię, Zbawienie dzieci,
Dziecię, Oczekiwanie Sprawiedliwych,
Dziecię, Mistrzu doktorów,
Dziecię, Pierwiastku wszystkich Świętych,

niedziela, 23 grudnia 2018

Fragment ewangelii na IV niedzielę adwentu

 
        W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w łonie moim. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.

 (Łk 1, 39-45)

sobota, 22 grudnia 2018

O. Adam Makowski SI: Kazanie na uroczyste wniesienie do kościoła Obrazu Matki Bożej Myślenickiej Pani (fragment)


Znalezione obrazy dla zapytania Obrazu Matki Bożej Myślenickiej Pani 

"Będą czarci psi piekelni przeciw temu szczekać,
będą wilcy przeklęci, heretycy wyć, i z tego się urągać,
w śmiech i żarty językami bluźnierskimi cześć tej Panny obracać.
Wy jednak brońcie mężnie chwały i nabożeństwa Jej,
bardziej i bardziej Najświętszą Pannę miłując,
i niższy pokłon Jej oddając,
za nieprzyjacioły się modląc,
aby im Bóg dał opamiętanie.
Święty przykład Jej płaczu
bierzmy za naukę i napomnienie do pokuty.
Niech między nami takich najwięcej będzie,
co by z Najświętszą Panną płakali,
aby w sobie i drugim wesele prawdziwe zjednali".

+ + +
O. Adam Makowski SI, dnia 2 lipca 1633 roku
Kazanie na uroczyste wniesienie do kościoła
Obrazu Matki Bożej Myślenickiej Pani,
po kanonicznym badaniu cudu z maja 1633 roku.

czwartek, 20 grudnia 2018

Czy jesteśmy jak dobre czy złe dzieci ? Komunia wynagradzająca i dziękczynienie- rozważanie*


        To słowo >>wynagrodzić<<, >>wynagrodzenie<< można wziąć w dwojakim znaczeniu: albo wynagradzamy komu za przysługę lub dobrodziejstwo nam wyświadczone, albo wynagradzamy komu za obrazę: w pierwszym razie mówimy >>już ja ci to wynagrodzę<<; w drugim razie przepraszamy obrażonego albo słowem albo czynem, czyniąc to co obrażonemu jest miłe i przyjemne. Tak syn dobry nagradza rodzicom za pracę i starania i wychowanie, dziękując czynem i wywdzięczając; również przeprasza rodziców za obrazę , jakiej sam się dopuścił względem nich, albo inne dzieci się dopuściły, a czyni to albo słowem albo czynem, gdy dobrymi postępami, posłuszeństwem lub darami naprawi to złe, które albo sam, albo inne dzieci rodzicom wyrządziły  W obu razach mówimy, że ten syn wynagradza rodzicom. Zdarza się bowiem nieraz, że pomimo dobrych nauk, przykładów i starań usilnych około wychowania, jakoś dzieci nie udają się rodzicom;nieposłuszne, rozpustne stają się tylko ich zgryzotą. Rodzice, jak to mówią, od ust sobie odejmują, byle tylko dzieci dobrze wychować, byle miały co jeść i czym się odziać, aby jak mówią, wyszły na ludzi, a tu nauka idzie w las. Rodzice zmartwieni, smutni, noce bezsenne trawią, kłopocą się, proszą, grożą, karzą, często i głośno zapłaczą, a nic nie pomaga. Lecz na szczęście nie wszystkie dzieci są tak nieużyte i niewdzięczne. Jest miedzy nimi dwoje: syn i córka, które rodzicom nigdy nie dają przyczyn smutku i płaczu. One wdzięcznie za dobrodziejstwa rodziców doznane, co dzień składają im serdeczne dzięki; zawsze posłuszne na każde rodziców skinienie, prowadzą się uczciwie, pobożnie, a podczas, gdy tamte poza domem szukają przyjemności i zabawy, ci dwoje syn i córka są przy rodzicach, z nimi jedzą, z nimi rozmawiają, pracują, się smucą i radują, z nimi najmilsza ich rozmowa i zabawa. Rodzice patrzą na tych dwoje dzieci, doznają serdecznej pociechy, ocierają łzy smutku i mówią: Wyście naszą pociechą, wy nam wynagradzacie za niewdzięczności i występki waszego rodzeństwa: dla was zyć już nam nie żal, bo gdyby nie wy, jużbyśmy ze zgryzoty pomrzeć musieli.

wtorek, 18 grudnia 2018

O przyczynach niewiary

Znalezione obrazy dla zapytania O przyczynach niewiary 
      Jeśli istnienie Boga domaga się sam rozum - jeśli największe powagi filozoficzne wszystkich wieków uznały to w swoich dziełach - jeśli wszyscy najsławniejsi przyrodnicy wyczytują imię Stwórcy z księgi natury, to samo przez się nasuwa się pytanie skąd pochodzi niewiara, którą spotykamy tu i owdzie u poszczególnych ludzi ?

1. Odpowiedź na to daje Ekklezyastyk Pański w słowach: początek pychy człowieczej to odstąpić od Boga.... bo pycha jest początkiem grzechu każdego (X,14,15). Wiara przyznaje w prawdzie rozumowi wielkie znaczenie i pozostawia mu swobodę w właściwej sferze; wymaga jednak od niego upokorzenia się wobec wszechwiedzy Bożej.- Wiara bierze w obronę wysoką godność człowieka i broni wolność jego woli; ale równocześnie głosi granice, których pod grzechem nie wolno przekroczyć. Jakkolwiek powyższe żądania wiary odnośnie do rozumu i woli są zupełnie uzasadnione, to jednak każą człowiekowi wyższą powagę nad sobą t.j Boga, a to obraża pychę, która każe człowiekowi siebie samego ubóstwiać i z natury swej  żadnej powagi nie znosi. Pycha wówczas buntuje rozum człowieka, aby nie uznawał, że może istnieć jakaś prawda, której on zgłębić nie zdoła- i buntuje także wolę przeciw wszelkim zakazom wyższym, bez względu na to, że dla własnego dobra człowieka są wydane, ale dlatego jedynie , że są zakazami.

niedziela, 16 grudnia 2018

Fragment Ewangelii na III niedzielę Adwentu


 

       A to jest świadectwo Janowe, gdy żydzi z Jeruzalem posłali do niego kapłanów i lewitów, aby go spytali: Ktoś ty jest ? I wyznał, a nie zaparł się i wyznał: Że nie jestem ja Chrystusem. I spytali go: Cóż więc ? Jesteś ty Eliaszem ?, i rzekł: Nie jestem. Jesteś ty prorokiem ?. i odpowiedział: Nie,. Rzekli mu więc: Kimże jesteś, żebyśmy dali odpowiedź tym, którzy nas posłali ? Co powiadasz sam o sobie ? Rzekł: Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział Izajasz prorok, a ci co byli posłani byli z faryzeuszów, i spytali go i rzekli mu: Czemu więc chrzcisz, jeśli ty nie jesteś Chrystusem, ani Eliaszem, ani prorokiem ? Odpowiedział im Jan mówiąc: Ja chrzczę wodą: ale w pośród was staną, którego wy nie znacie. On jest który po mnie przyjdzie, który przede mną stał się, któremu ja nie jestem godzien rozwiązywać rzemyka u obuwia jego.

sobota, 15 grudnia 2018

O Rozmyślaniu

 
          Rozmyślanie czyli modlitwa umysłowa nie jest, jest jak wielu mniema, dla tych tylko, którzy się od zgiełku świata usunęli i wszystek swój czas służbie Bożej poświęcili, ale jest dla wszystkich chrześcijan bez wyjątku. Wszystkich do tego rodzaju modlitwy Duch Święty wzywa, mówiąc: Błogosławiony mąż, który w zakonie Pańskim będzie rozmyślał we dni i w nocy , a jako przyczynę występków i moralnego spustoszenia świata wskazuje na brak rozmyślania: Spustoszeniem spustoszona jest wszystka ziemia, bo nie masz ktoby uważał w sercu. Doświadczenie też poucza nas, że ci którzy, w jakimkolwiek stanie się uświęcili, oddawali się rozmyślaniu, począwszy od samego Króla Dawida, który mówi: Zakon twój Panie, cały dzień jest rozmyślaniem mojem.

czwartek, 13 grudnia 2018

"Bądź wola Twoja". Na codzień z Bogiem


        Światem włada nie siła mięśni czy karabinów, ale moc ducha. "Duch jest, który ożywia" ( Jan 6,63 ). Duch ludzki tworzy idee i pomysły, które ogarniają wszystko i wszystkiemu nadają nowe oblicze. Nieraz jedna jedyna myśl, jedna idea staje się bodźcem do najśmielszych odkryć, wynalazków i zdobyczy. Jedna głęboka myśl, jedna wzniosła idea kryje w sobie potęgę, wobec której nic się długo nie ostoi . Genialne pomysły jednostek wytyczyły drogę ludzkości poprzez tysiąclecia, decydowały o wojnie czy pokoju, określały formę ustroju państwowego, tworzyły systemy religijne. Duch człowieka potrafił nagiąć do swych usług nieokiełznane, często skryte siły i prawa przyrody żywej i martwej. Nawet sam człowiek ulega kształtującej mocy swoich idei. Im zaś jakaś idea jest głębsza i pełniejsza treścią, tym większą władzę zdobywa nad swym twórcą. Ona to wznosi go ponad samego siebie, porywa go na zawrotne wyże lub też strąca w przepaści głębokie, czyni go boskim lub diabelskim. Ludzie, których opanowała jakaś wielka idea, porywają również i drugich za sobą, ich słowo zapala, a masy oprzeć się im nie mogą. O jak umieją się dzieci tego świata przejąć się głęboko jakąś ideą, dla niej zdobywać zwolenników, za nią się zastawiać ! Czy wielu ludzi, oddanych tylko doczesności, nie żyje i nie umiera dla jednej tylko idei ? stworzenia na świecie raju ?. Oni jasno zdają sobie sprawę, że tego nie można osiągnąć dziś czy jutro, wiedzą że będzie trzeba jeszcze wiele ofiar złożyć na jej ołtarzu, znimby się udało ją urzeczywistnić. Tak, oni doskonale to pojmuj, że sami dożyją owego złotego wieku, jednak gotowi są są nawet życie oddać, jeśli tego trzeba, by z ich krwi ofiarnej wyrosły bujniejsze łany dla pokolenia przyszłości.

niedziela, 9 grudnia 2018

Fragment Ewangelii na II niedzielę Adwentu

 
        Jan zaś, gdy usłyszał w więzieniu o dziełach Chrystusa, posławszy dwóch uczniów swoich, rzekł mu: Tyś jest, który ma przyjść, czyli innego czekamy ? A odpowiadając Jezus rzekł im : Idźcie donieść Janowi, coście słyszeli i widzieli: >> Ślepi widzą<<, chromi chodzą, trędowaci bywają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim ewangelię opowiadają. A błogosławiony jest, który się ze mnie nie zgorszy. Świadczy Jan, który zasługuje na wiarę.- Gdy zaś oni odchodzili, począł Jezus mówić do rzesz o Janie:. Coście wyszli na pustynię widzieć ? Trzcinę chwięjącą się od wiatru ? Ale coście wyszli widzieć ? Człowieka w miękkie szaty obleczonego ? Oto ci, co w miękkie szaty się ubierają, w domach królewskich są. Ale coście wyszli widzieć ? Proroka ? Ten jest bowiem, o którym napisano :>> Oto ja posyłam Anioła mego  przed obliczem twoim, który zgotuje drogę twą przed tobą<<

sobota, 8 grudnia 2018

Prośba o modlitwę

       Prosimy o modlitwę w następującej intencji: "w intencji mojego dziadka Edwarda, żeby pojednał się z Bogiem przed śmiercią. Jest w bardzo złym stanie".

czwartek, 6 grudnia 2018

Prośba o modlitwę

       Prosimy o modlitwę w następującej intencji: "Biskup Mark Pivarunas z Kongregacji Maryi Niepokalanej Królowej (CMRI) miał wczoraj rano atak serca i został przyjęty do szpitala na operację. Obecnie nastąpiła poprawa. Prosimy o modlitwy! Biskup pozostanie na rehabilitacji około trzech miesięcy. Bóg zapłać!".

wtorek, 4 grudnia 2018

LIST RYCERSTWA NIEPOKALANEJ NA GRUDZIEŃ

DOBROĆ MARYI

           Źródłem bezdennego morza dobroci i litości Maryi jest Jej niepokalaność. Serce, które nigdy nie zaznało skażenia grzechowego, drga najczulszymi strunami. Jasny wzrok dziewicy ulituje się nawet nad największym nędzarzem..., urokiem cnoty zwalczy w nim zło, podniesie do lepszego życia. Ileż to razy słyszeliśmy przykłady, jak niewinne dziewczę obezwładniło i obłaskawiło krwiożerczego lwa... Niepokalana dusza Maryi, nieskrępowana nigdy grzechem, jest czulsza, niż wszystkie dusze ludzkie. Nie znając innej miłości nad Bożą, serce Maryi stało się przestrzenne, zdolne objąć całą ludzkość. Dobroć Jej, potęgowana ustawicznie przez pełnię łaski, obejmuje wszystkie swe dzieci czułym, miękkim objęciem matki, a niepokalaność daje Jej ten nieprzeparty urok, któremu oprzeć się nie możemy. Z głębokiego odczucia tej dobroci Maryi wyrosło jak kwiat cudny nadziei owo zdanie głębokie: „Bóg oddał wszystką litość Maryi, a sobie zostawił sprawiedliwość”. Powiedzenie to ma psychologiczne uzasadnienie w pojęciu dobroci ojca i matki. Ojciec, choć kochający, musi czasem karać, dlatego że jest głową rodziny, ale matka... 

niedziela, 2 grudnia 2018

Ks. Antoni Langer SI: Kazanie na I. Niedzielę Adwentu

  O MIŁOŚCI PANA JEZUSA

        Treść: Adwent to czas przygotowania do obchodu pamiątki przyjścia na świat Zbawiciela. W tych osobliwie czasach powszechnego skażenia obyczajów potrzeba nam gruntownego przygotowania. Podnieśmy więc umysł i serce ku Temu, który jest odkupieniem naszym i rozważmy dobrodziejstwa, jakie nam Boski Zbawiciel przyniósł z sobą z nieba na ziemię. W tej pierwszej nauce przypatrzmy się osobie i przymiotom Chrystusa Pana, który jest najprzedniejszym darem nieba, byśmy się pobudzili do Jego miłości. – Chrystus Pan jest Bogiem, więc łączy w sobie wszystkie nieskończone doskonałości Bóstwa. Ale i w swym człowieczeństwie posiada wszystkie przymioty w stopniu najwyższym, jakie tylko w człowieku wyobrazić sobie można. Najpierw jak niezrównane są Jego przymioty zewnętrzne: piękność, majestat, wdzięk wymowy... którymi na ziemi pociągał ku sobie i podbijał serca ludzkie. O ileż więcej roztacza uroku wewnętrznymi przymiotami duszy i serca! Jak dziwnie ujmująca Jego łagodność i łaskawość... dobroć i litość dla cierpiących i grzeszników... Jego słodycz, z jaką ustanawiał swoje prawa i przykazania... Jego poświęcenie i ofiarność dla całej ludzkości, okazywana przez całe życie, osobliwie zaś w czasie męki... Jego wyniszczenie w Najświętszym Sakramencie... a wreszcie hojność, z jaką dzieli się z ludźmi swoją chwałą w niebie. – Rozważywszy to, umiłujmy całym sercem, a jeszcze więcej czynem tego Boga wcielonego, tak godnego miłości – wyrzucając z serc naszych wstrętną oziębłość.