Święto Bożego Narodzenia

Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi,
Ciemna noc w jasnościach promienistych brodzi;
Aniołowie się radują,
Pod niebiosa wyśpiewują,
Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo.

Cztery tysiące lat czekał świat w swej nędzy i niemocy, nim Bóg wysłuchał jęki i błaganie jego i zesłał obiecanego Zbawiciela. Dziś obchodzimy Jego błogosławione narodziny, które zaspokoiły tęsknotę ludzkości.

Dziś Boże Narodzenie, dzień, którego narody wyglądały od tysięcy lat. "Za czym patrjarchowie tak długo tęsknili, co prorocy przepowiadali, a sprawiedliwi oglądać pragnęli, to dzisiaj się stało" (św. Jan Chryzostom). Boże Narodzenie jest według Chryzostoma matką wszystkich świąt, bo nie mielibyśmy innych świąt, gdyby się Chrystus nie narodził. Gwiazdka jest świętem radości, albowiem tajemnica Wcielenia Syna Bożego zawiera nieprzebraną głębię łaski i błogosławieństwa.

Pan z nieba i z łona Ojca przychodzi,
Oto z Marji dziś Jezus się rodzi.
Łaski przynosi, kto o nie prosi,
Odpuszcza grzechy, daje pociechy.
O Panie nasz święty, cud niepojęty!

W Boskiej Dziecinie zajaśniało słońce sprawiedliwości, wobec którego niknie cień śmierci (duchowej).

Niechaj będzie pochwalony Bóg, w Betlejem narodzony,
Który z nieba zszedł na ziemię, by odkupił ludzkie plemię.
Dziecię Jezus zeszło z nieba, by łaknącym podać chleba,
By cierpiącym życie słodzić, by ze Stwórcą świat pogodzić.

Pełni wesela wyśpiewują nad żłóbkiem Boskiej Dzieciny nawet aniołowie swoje Gloria in excelsis Deo; ileż więcej powodu do radości mają ludzie, grzesznicy, bo Pan Jezus przychodzi na świat po to, by szukać, co było zginęło (Łuk. 19, l0).

Anieli w cudnej jasności:
"Chwała bądź na wysokości"!
Bogu radośnie nucili,
A ludziom pokój głosili.

Razem z aniołami i my powinniśmy wielbić i chwalić Boga.

Chrystus się narodził,
Przyjął człowieczeństwo,
By nas oswobodził,
Zniszczył odszczepieństwo;
Chrześcijanie, w około śpiewajmy wesoło:
"Chwała Tobie, o Boże"!

I Kościół św. daje wyraz swej radości, przyozdabiając ołtarze, a kapłan ubiera się do Mszy św. w najpiękniejsze szaty.

Boże Narodzenie wzywa nas, abyśmy Chrystusowi Panu wdzięczność okazali i miłością za miłość odpłacili. Takimi właśnie uczuciami radości, wdzięczności i miłości są przepełnione liczne i piękne nasze kolędy. Z żywą wiarą i serdeczną miłością i my podążamy do żłóbka, by Boskiemu Dzieciątku swe serce w ofierze złożyć.

I my też pospieszmy,
Jezusa ucieszmy
Ze serca darami:
Modlitwą, cnotami.
Jezu najmilejszy,
Ze wszech najwdzięczniejszy,
Zmiłuj się nad nami
Grzesznymi sługami.

Rok Boży w liturgii i tradycji Kościoła świętego, Katowice 1931 r.