Z nadejściem niedzieli Męki Pańskiej rozpoczyna się okres liturgiczny o tej samej nazwie (łac. Tempus Passionis), będący jednocześnie częścią Wielkiego Postu.
Jako że prawdziwy katolik żyje rokiem
liturgicznym, powinien mieć podstawową wiedzę na temat i tego okresu.
Zawarta jest ona choćby w artykule Encyklopedii katolickiej omawiającym ten temat, który swego czasu umieściłem na blogu.
Hymnem tego okresu jest słynne Vexilla Regis prodeunt, jeden z najpiękniejszych tekstów katolickiej poezji średniowiecznej. Normalnie śpiewa się go
podczas nieszporów tego okresu, ale ponieważ większość wiernych nie ma
możliwości słuchania śpiewanych w kościele nieszporów, można go
odśpiewać po Mszy w niedzielę Męki Pańskiej i w ogóle w całym tym
okresie. Jak każdy hymn liturgiczny, oczywiście śpiewany jest on na
stojąco (prywatnie można go czytać cały rok na kolanach, na siedząco, na
stojąco). Powinien to wiedzieć każdy wierny.
Polecam wzmiankę, również sprzed kilku lat, omawiającą tekst hymnu, jego wersje i historię na blogu.
Bogactwo katolickiej liturgii, którą tak bardzo pragnęli zniszczyć
moderniści, jest tak ogromne, że całego życia nie starczy, by je
całkowicie zgłębić. A teksty liturgiczne najlepiej nadają się na temat
rozważania przez cały rok dla katolików zdolnych je zrozumieć. Hymn zaś Vexilla Regis doskonale spełni ten cel w okresie Męki Pańskiej. A w wersji chorałowej słuchać można go i słuchać…
Pelagiusz z Asturii
