O POŚCIE - KS. ANTONI CHMIELOWSKI
"A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści
nocy, potem łaknął".
Ew. u św. Mat. r. 4.
Za łaską Bożą rozpoczęliśmy, drodzy bracia, od Środy Popielcowej
post czterdziestodniowy, wielkim zwany, jako przygotowanie do wielkiej
uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. Bóg w swej dobroci nieogarniony,
pomimo żeśmy na to nie zasłużyli, nie powołał nas jak wielu innych na tamten
świat dla zdania rachunku z przepędzonego czasu, ale zostawił jeszcze na tym
świecie i przez to dał sposobność upamiętania się, odpokutowania za swe
grzechy, wskazując za środek post, jaki sam odbył, zanim sprawę odkupienia rodzaju
ludzkiego rozpoczął.
Nie wszyscy tę łaskę Jego umieją ocenić jak należy,
wielu zamiast ten post uważać za łaskę, uważa go za ciężar i stara się uwolnić
od postu, a tym samym pozbawić tej łaski. My bracia nie naśladujmy tych
nierozsądnych, ale zagrzani przykładem Pana naszego, zapatrzeni na tylu
Świętych, którzy post wielki z największą ścisłością obchodzili, korzystajmy z
danej nam łaski i uczmy się w dzisiejszej rozmowie duchownej, jakim jest post,
jak się obchodzić powinien, aby Bogu chwałę a nam pożytek przyniósł. O pilność
w słuchaniu proszę i o posłanie modlitwy wspólnej do Pana Zastępów.